Bij een normale menstruatiecyclus wordt er iedere maand één eicel gerijpt. Wordt deze eicel bevrucht door een spermacel, dan ben je zwanger en krijg je ongeveer negen maanden later een kindje. Ben je verminderd vruchtbaar, dan wordt er niet iedere maand een eicel gerijpt en is het lastiger om zwanger te worden.
Voor vrouwen die verminderd vruchtbaar zijn, is de Ivf-behandeling ontwikkeld. Bij de ivf-behandeling worden er een of meerdere eicellen kunstmatig gerijpt, zodat deze bevrucht kunnen worden door de spermacel en het gemakkelijker is om zwanger te worden. Overigens lukt de behandeling niet altijd, maar is er sprake van een slagingspercentage van ongeveer 20 procent.
Lees ook: De kostprijs van een IVF-Behandeling
De ivf-behandeling in het kort
De ivf-behandeling die je ondergaat om zwanger te kunnen worden door kunstmatig eicellen te laten rijpen, bestaat uit vier stappen. De eerste stap die gevolgd wordt in het kader van de ivf-behandeling, is het stimuleren van de hormonen. Zijn de hormonen gestimuleerd, dan is het gemakkelijker om eicellen te verkrijgen door middel van een punctie. Bij het toedienen van hormonen om eicellen te krijgen, wordt er geprobeerd om meerdere eicellen te laten rijpen en op deze manier de kans op een zwangerschap te vergroten.
Als er meerdere eicellen verzameld zijn, begint de inseminatie. Via een punctie worden de follikels aangeprikt om de eicellen weg te zuigen en op te vangen. Na de inseminatie van de eicellen, worden de eicellen en zaadcellen in een laboratorium samengevoegd. Op deze manier ontstaat er een bevruchting, waardoor er embryo’s ontstaan. Na het proces van de bevruchting, worden de embryo’s in de baarmoeder geplaatst. De embryo’s nestelen zich in de baarmoeder en zo ontstaat er een zwangerschap.
Tijdens de verschillende stappen van de ivf-behandeling krijg je verschillende soorten medicijnen, die het proces van de behandeling ondersteunen.
Geen bevruchting na de ivf-behandeling
De ivf-behandeling is een goede manier om toch zwanger te worden bij verminderde vruchtbaarheid, maar de behandeling werkt niet altijd. Bij ongeveer de helft van de paren die aan ivf doen om zwanger te kunnen worden, leidt de intensieve behandeling helaas niet tot een zwangerschap.
Er zijn enkele redenen waarom ivf niet altijd tot een zwangerschap leidt en dit zijn de volgende:
- De eierstokken zijn niet gevoelig genoeg voor de hormonen, waardoor het verkrijgen van eicellen in het eerste stadium van de behandeling niet lukt.
- De eisprong treedt te vroeg op.
- Er kunnen geen eicellen worden verkregen bij de punctie.
Is er geen bevruchting of zwangerschap opgetreden na de ivf-behandeling, dan is het mogelijk om de behandeling nogmaals te starten. Na een of twee ivf-behandelingen is het mogelijk om de behandeling te herhalen met een pauze van in ieder geval twee maanden. Zijn er nog embryo’s ingevroren van de vorige behandeling, dan is het mogelijk om deze embryo’s nog een keer te gebruiken. Is dit niet het geval, dan wordt de behandeling helemaal opnieuw gestart.
Heb je drie behandelingen ondergaan en ben je nog steeds niet zwanger geworden, dan wordt overlegd of het wel verstandig is om een vierde behandeling te ondergaan. Wordt er besloten dat het niet wenselijk is om een vierde behandeling te starten, dan staat er altijd een specialist voor je klaar in het ziekenhuis om je te ondersteunen in het emotionele proces dat na deze beslissing volgt.
De wetgeving rondom een ivf-behandeling
Er zijn enkele wetten en regels verbonden aan het ondergaan van een ivf-behandeling. Zo is het mogelijk om twee embryo’s terug te plaatsen bij de ivf-behandeling, maar wordt dit verboden bij vrouwen die jonger zijn dan 36 jaar. Dit komt omdat op deze manier voorkomen kan worden dat er meerlingen geboren worden. De reden dat men wil voorkomen dat vrouwen zwanger worden van een tweeling, heeft te maken met het feit dat een zwangerschap met meerlingen duurder is voor de ziekteverzekering dan een zwangerschap van een kindje. Om de ziektekosten zo laag mogelijk te houden, is het daarom niet altijd mogelijk om twee embryo’s terug te laten plaatsen. Je mag wel twee embryo’s terug laten plaatsen als je 36 jaar of ouder bent of als je al drie behandelingen hebt gehad en helaas nog steeds niet zwanger bent geworden.
Verder is het een regel dat de ziekteverzekering maximaal zes ivf-behandelingen terugbetaalt. Heb je zeven behandelingen nodig, dan moet je de laatste behandeling helaas zelf betalen. Vaak komt het overigens niet zo ver, want na drie behandelingen kan al besloten worden om de ivf-behandelingen te staken en geen vierde behandeling meer te starten.
