Een miskraam is een heftige gebeurtenis, die helaas bij één op de tien zwangerschappen voorkomt. Op deze pagina lees je meer over een miskraam. Zo lees je wat een miskraam precies is, welke soorten miskramen er zijn en welke oorzaken een miskraam kan hebben. Tot slot lees je wanneer je naar de dokter moet gaan met een miskraam.
Wat is een miskraam?
Een miskraam is een spontane afbreking van de zwangerschap, die altijd in de eerste twintig weken van de zwangerschap plaatsvindt. Na de eerste twintig weken van de zwangerschap kan er geen miskraam meer plaatsvinden, dus hier hoef je op dit moment niet meer bang voor te zijn. In de meeste gevallen is de oorzaak van een miskraam een aanlegstoornis in de chromosomen van de ongeboren baby. Zo is er bij de celdeling iets misgegaan, waardoor de vrucht bijvoorbeeld een chromosoom te veel of te weinig heeft. Een miskraam is een natuurlijke reactie van het lichaam van de vrouw, waarbij de vrucht wordt afgestoten.
Hoe ouder je wordt, hoe groter de kans is dat er een fout in de celdeling plaatsvindt. Daarom heb je meer kans op een miskraam als je op oudere leeftijd zwanger wordt.
Verschillende soorten miskramen
Er zijn verschillende soorten miskramen te onderscheiden. Dit betreft de volgende soorten:
- Een spontane miskraam.
- Een soort minibevalling: dit komt alleen voor bij vrouwen met een groter vruchtje. Hierdoor moet de baarmoedermond namelijk verder open komen te staan om het vruchtje af te stoten.
- Een gemiste miskraam: dit wordt ook wel een missed abortion genoemd. Bij een gemiste miskraam is de vrucht nog wel in het lichaam en dus ook te zien op de echo, maar het hartje van de vrucht klopt niet meer.
- Een windei: als de embryo zich niet heeft ontwikkeld in de vruchtzak en de vrouw een lege vruchtzak in het lichaam heeft, is er sprake van een windei. Dit leidt altijd tot een miskraam.
De oorzaken van een miskraam
Zoals al eerder vermeld, wordt een miskraam veroorzaakt door een fout in de celdeling bij de embryo. Als je lichaam merkt dat de embryo een chromosoom te veel of te weinig heeft, treedt er een natuurlijke reactie op waarbij de embryo wordt uitgestoten. Dit gaat vaak gepaard met een bloeding en wordt ook wel een miskraam genoemd.
Als je bloed verliest, wil dit niet zeggen dat er direct sprake is van een miskraam. Vaginaal bloedverlies kan namelijk ook veroorzaakt worden door het innestelen van een bevruchte eicel in de baarmoeder, het verliezen van bloed door hard niezen, een flinke hoesbui of bij hard persen bij de ontlasting. Ook kan men onverklaarbaar bloed verliezen of bloed verliezen tijdens de seks. Dit wil niet zeggen dat er sprake is van een miskraam, maar als je bloed verliest in de eerste twintig weken van je zwangerschap is het altijd verstandig om een huisarts te raadplegen. In dit geval kan er onderzocht worden of er sprake is van een miskraam, of van een onschuldige oorzaak voor het verliezen van bloed.
Wanneer contact opnemen met de dokter?
Als je bloed tegenkomt in de wc of in je ondergoed, is het altijd verstandig om contact op te nemen met een huisarts. Het verliezen van bloed betekent niet altijd dat er sprake is van een miskraam, maar verder onderzoek is zeker gewenst. Het verliezen van bloed kan namelijk ook betekenen dat er een miskraam in gang is gezet. Om dit zeker te weten, dien je naar de huisarts te gaan.
Is er inderdaad sprake van een miskraam en blijf je na de miskraam last houden van buikkrampen en bloedverlies, dan is het verstandig om naar de huisarts of verloskundige te gaan. De kans is namelijk aanwezig dat er iets in de baarmoeder is achtergebleven, dat onmiddelijk verwijderd dient te worden door middel van curettage. Gebeurt dit niet, dan kunnen er ontstekingen in de baarmoeder optreden en kan men zelfs onvruchtbaar worden.
