Er kan worden gesproken van een blaasverzakking op het ogenblik dat de blaasbodem uitzakt doordat de bekkenbodemspier is verzwakt. De meest voorkomende oorzaak van een verzakte urineblaas is een zware bevalling. Dit zorgt namelijk voor een zware belasting van zowel het weefsel als de spieren die de urineblaas ondersteunen. Om de aard en de omvang van symptomen vast te kunnen stellen zal er een gynaecologisch onderzoek uitgevoerd dienen te worden. Dit is nodig omdat zowel de aard als de ernst van de blaasverzakking bepalend zullen zijn voor de behandeling die in gang gezet kan worden. In de meeste gevallen zal er gekozen worden uit:
- De spieren versterken met behulp van fysiotherapie,
- Het gebruik van geneesmiddelen,
- Het plaatsen van een pessarium,
- Het uitvoeren van een operatieve ingreep.
Wat is een blaasverzakking?
De urineblaas is een hol orgaan dat in je bekken ligt, met beetje een bolle vorm, en een rekbare wand heeft. In je urineblaas zal de, door je nieren aangemaakte, urine op worden geslagen. Hoewel een urineblaas gemiddeld ongeveer 400 milliliter urine kan bevatten, is het orgaan in lege toestand niet veel groter dan een biljartbal. Wanneer je urineblaas zich vult dan ontstaat er een druk die ervoor zal zorgen dat je aandrang voelt tot plassen. Als je gaat plassen, stroomt de urine vanuit de urineblaas door de urinebuis naar buiten.
Bij een blaasverzakking is de voorwand van de schede, waar de urineblaas op rust, naar buiten gezakt. Hierdoor je last krijgen van verschillende klachten, zoals:
- ongewild verlies van urine,
- problemen bij het legen van je urineblaas.
De ernst van een blaasverzakking kan variëren van mild tot ernstig en gaat dikwijls samen met een vaginaverzakking (een uitgezakte voorwand van de vagina).
Wat is de oorzaak van een blaasverzakking?
Er zijn een aantal factoren bekend die een blaasverzakking kunnen veroorzaken. Hierbij kun je onder andere denken aan:
- Een zware bevalling is de meest voorkomende factor waardoor een blaas kan verzakken. Een dergelijke bevalling vormt immers een hoge belasting voor zowel het weefsel als de spieren die de urineblaas dienen te ondersteunen.
- Tijdens de menopauze zal het hormoon oestrogeen minder aan worden gemaakt door het lichaam van de vrouw. Dit hormoon draagt echter bij aan de conditie van de spieren in de bekkenbodem. Door de verminderde concentratie oestrogeen in het lichaam is de kans op het ontstaan van een blaasverzakking groter geworden.
- Er zijn echter ook nog een aantal andere oorzaken, zoals: tillen van een zware last; hard persen tijdens de stoelgang, chronisch hoesten. Door deze factoren kunnen de spieren van de bekkenbodem immers beschadigd worden.
De klachten bij een blaasverzakking
In een heleboel gevallen zullen de kluchten van een blaasverzakking ontstaan aan het einde van een drukke dag. Je kunt dan onder andere last krijgen van:
- pijn in de vagina,
- uitzakking van de urineblaas in de vagina (het voelt vaak alsof er een bal tussen de benen zit),
- pijn tijdens het hebben van geslachtsgemeenschap (dyspareunie),
- problemen bij het leegmaken van je urineblaas,
- na het plassen het gevoel houden dat de urineblaas nog vol zit,
- Stress- of inspanningsincontinentie (ongewild verlies van urine als je je inspant, bijvoorbeeld als je lacht, iets optilst, hoest, sport)
- Vaker dan normaal last hebben van een ontstoken urineblaas. Meer frequente blaasontstekingen.
Er zijn echter ook vrouwen die helemaal geen last hebben van een verzakte urineblaas. Zij hebben dan ook niet, of nauwelijks, last van de eerder genoemde klachten of symptomen.
Hoe wordt de diagnose blaasverzakking gesteld?
Om te beginnen zal er een gynaecologisch onderzoek uit worden gevoerd om de aard en omvang van de klachten te kunnen beoordelen. Daarnaast kan, mits nodig, ook aanvullend onderzoek worden verricht, zoals:
- een urodynamisch onderzoek om de blaasfunctie en het afsluitmechanisme van de urineblaas te testen. Dit is een inwendig onderzoek, waarbij in de urinebuis en de endeldarm dunne slangetjes in worden ingebracht en metingen worden gedaan van de inhoud, de druk en de afsluiting van de urineblaas, het urineverlies (mits van toepassing), de uitstroomsnelheid van de urine en de spierspanning in de bekkenbodem.
- Een bekkenfyiotherapeut kan de werking van de spieren in de bekkenbodem onderzoeken. De uitkomst van dit onderzoek zal de basis vormen voor het persoonlijke advies dat zal worden gegeven ten aanzien van het doen van speciale bekkenbodemoefeningen.
Behandelen van een blaasverzakking
De ernst en de klachten zullen bij een blaasverzakking bepalend zijn voor de vorm van behandeling die gekozen zal worden. De volgende behandelingen zijn mogelijk.
- Fysiotherapie (bij een lichte verzakking),
- Geneesmiddelen (hormonen) die spieren en steunweefsels versterken),
- Een pessarium (een kunststof ring). in de vagina plaatsen voor extra ondersteuning.
- Een operatie (bij een vaginaverzakking) die erop gericht is de weefsels op hun terug te brengen.
