Hidradenitis, voluit Hidradenitis suppurativa en vaak afgekort tot HS, staat verder nog bekend als:
- acné inversa,
- ectopisch acné,
- acne ectopica,
- de ziekte van Verneuil.
Het betreft een aandoening aan je huid die zich kenmerkt door telkens op dezelfde plek terugkerende ontstekingen. Deze ontstekingen ontstaan in het bijzonder vaak in je liezen en buikplooien, je geslachtsdelen, in je bilspleet en onder je oksels en je borsten. Hidradenitis is lastig te behandelen en erg belastend voor de persoon die eraan lijdt.
Ontstaan van hidradenitis
Hidradenitis is het gevolg van ontstekingen van haarzakjes die zich vervolgens door je huid uitbreiden en abcesholtes en –gangen gaan vormen. Dergelijk abces gangen zullen telkens weer gaan ontsteken en geleidelijk littekens gaan vormen. Het is nog altijd niet duidelijk waarom de één wel, en een ander niet, met hidradenitis te maken krijgt. Een heleboel mensen die aan deze aandoening lijden, echter niet allemaal, rookte op het moment dat de klachten begonnen. Het is dus mogelijk dat roken een rol speelt bij het ontstaan van hidradenitis. Verder speelt erfelijke aanleg een rol bij het ontstaan van de aandoening.
Behandelen van hidradenitis
Om van de klachten van hidradenitis af te komen, of deze te verminderen, worden vaak uiteenlopende adviezen gegeven. Hierbij kun je onder andere denken aan:
- In een gering aantal gevallen kan scheren, of hier juist mee stoppen, een gunstig effect hebben. Vaak is dit effect echter zeer klein.
- Dikwijls wordt geadviseerd om te stoppen met roken als is het effect ervan nooit gemeten.
- Knellende kleding die kan gaan schuren zit niet alleen oncomfortabel als je lijdt aan hidradenitis, in bepaalde gevallen kunnen hierdoor ook ontstekingen uit worden gelokt.
- Door plaatselijk crème te gebruiken waarin Resorcinol 5-, 10- of 15 procent is verwerkt, kun je nieuwe ontstekingen voorkomen. Een soortgelijk effect wordt ook bereikt als je elke dag meerdere keren de aangedane huid desinfecteert met betadine-jodium.
Excisie en drainage
Uitsnijding (excisie) en drainage van de abcessen kan een bijdrage leveren aan herstel. De kans op terugkeer van de klachten is echter aanwezig. Een behandelmethode die vrij effectief is gebleken is deroofing: Deroofing wil zeggen dat de onderhuidse holtes ruim open worden gelegd. De ontstane wond zal vanzelf dicht moeten groeien. De genezing verloop doorgaans vrij snel en met geringe vorming van littekens. Er dien wel rekening gehouden te worden met het feit dat hoe meer littekens in het aangedane gebied ontstaan, hoe meer kans op herhaling van de klachten.
Behandeling met geneesmiddelen
Door langere tijd antibiotica te gebruiken zullen de klachten (tijdelijk) minder worden. Actieve ontstekingen kunnen bovendien in een begin stadium worden behandeld door middel van een injectie met triamcinolon.
De meest recente behandelmethode bij chronisch progressieve hidradenitis is de zogenaamde TNF-alpha-blokker therapie. Dit is een groep medicijnen die de aandoening vooral bij de basis te lijf gaat en dus doorgaans erg goed werkt. Resultaten zijn dikwijls al na een paar weken zichtbaar. Deroofing zal overigens wel noodzakelijk blijven om op korte termijn de klachten te bestrijden.
Huidtransplantaties bij hidradenitis
Huidtransplantaties kunnen toe worden gepast als een groot deel aangedane weg moet worden genomen. Deze plek zal dan worden bedekt met huidtransplantaten. In bepaalde gevallen bevindt zich het aangedane gebied te dicht bij je anus en zal er eerst een tijdelijk stoma aangebracht moeten worden. Slecht sporadisch zal hidradenitis terugkeren na een huidtransplantatie.
