Een lui oog (Amblyopie) is een veelvoorkomende aandoening, die vooral voorkomt bij kinderen. Echter, ook volwassenen kunnen te maken krijgen met een lui oog: wel vier op de honderd volwassenen heeft een lui oog.
Mensen met een lui oog kun je gemakkelijk herkennen aan de kleurrijke pleisters die de kinderen vaak dragen op één oog. Deze pleisters zijn onderdeel van de behandeling tegen het luie oog. Een lui oog is geen ernstige aandoening, maar er is veel onduidelijkheid over de aandoening. Veel mensen weten namelijk niet wat een lui oog is, terwijl er veel kinderen zijn die ermee rondlopen. Daarom wordt op deze pagina verder uitgelegd wat een lui oog is. Zo lees je op deze pagina wat een lui oog precies inhoudt en wat de oorzaken zijn van het ontstaan van een lui oog, zodat je meer inzicht krijgt in deze oogaandoening.
Wat is een lui oog?
Een lui oog wordt ook wel amblyopie genoemd. Dit is een slecht gezichtvermogen in één oog of in zeldzame gevallen twee ogen, die is ontstaan omdat het betreffende oog zich niet goed heeft kunnen ontwikkelen. Een oog dat niet goed functioneert wordt een lui oog genoemd omdat dit oog in vergelijking met het gezonde oog niet doet wat het moet doen.
Om van een lui oog af te komen, is het belangrijk dat deze aandoening al in de vroege kinderjaren behandeld wordt. Dit maakt het belangrijk om deze aandoening al in de vroege kinderjaren te ontdekken, om vervolgens vroeg te kunnen beginnen met behandelen. Zeker als er in de familie sprake is van sterke brillenglazen, luie ogen en andere oogheelkundige afwijkingen, wordt het aangeraden om vroeg te starten met het controleren van de ogen. Normaliter gebeurt dit als het kind drie jaar is, maar bij kinderen die aan bovenstaande risicofactoren voldoen, kan de controle ook al eerder ingepland worden. Op deze manier ben je er sneller bij als het kind inderdaad een lui oog heeft en kan het kind beter behandeld worden voor deze oogaandoening.
De oorzaken van een lui oog
Een lui oog is het gevolg van de slechte ontwikkeling van één van de ogen van een kind. Zo kan een lui oog veroorzaakt worden door alle situaties die de gezonde ontwikkeling van een oog beïnvloeden. Over het algemeen geldt echter dat de volgende factoren in de meeste gevallen de oorzaken zijn van het ontstaan van een lui oog:
- Scheelzien: als de ogen niet op hetzelfde punt staan gericht, spreekt men van scheelzien. De meeste kinderen die scheelzien, hebben ook te maken met één of twee luie ogen. Dit komt omdat het beeld van het afwijkende oog in de hersenen tijdelijk uitgeschakeld wordt om dubbelzien te voorkomen. Op deze manier verleert dit oog het kijken langzaam en wordt het oog een lui oog. Als het oog eenmaal een lui oog is, kijkt het kind alleen nog maar met het goede oog.
- Een refractie-afwijking in één of beide ogen: door een refractie-afwijking in één of beide ogen ontstaat er een onscherp beeld op het netvlies. Dit onscherpe beeld krijgt minder aandacht in de hersenen en wordt daarom verdrongen. Hierdoor kan er een lui oog ontstaan.
- Een troebeling van de heldere delen van het oog: oogziekten die leiden tot vertroebeling van heldere delen van het oog kunnen ook leiden tot een lui oog of twee luie ogen. Door de vertroebeling van de ogen wordt het troebele beeld namelijk verdrongen door de hersenen, waardoor er meer wordt gekeken met het oog zonder de vertroebeling. Op deze manier kan er een lui oog ontstaan, omdat men steeds minder met het slechte oog kijkt en eigenlijk alles met het goede oog doet.
Een risicofactor bij het ontstaan van een lui oog is erfelijkheid. Kinderen in families waar scheelzien, luie ogen en slechte ogen voorkomen, lopen meer risico om een lui oog te krijgen.
