En open ruggetje wordt ook wel spina bifida genoemd. Dit is een aangeboren aandoening van de wervelkolom, waardoor het ruggenmerg en de vliezen niet goed beschermd worden en kunnen uitpuilen. Het is een vrij zeldzame aandoening, die ongeveer bij 4 op de 10.000 levend geboren kinderen voorkomt.
Als een baby een open ruggetje heeft, kan dit al worden aangetoond voor de bevalling door middel van een echoscopie. Een open ruggetje is ongeveer zichtbaar vanaf de twintigste week van de zwangerschap, dus op dit moment kan een open ruggetje al ontdekt worden. Na de bevalling wordt het open ruggetje van het kind direct geopereerd, waarbij men de wond op de rug sluit. Helaas is de schade aan het ruggenmerg en de zenuwen in de rug nu niet meer te herstellen, waardoor kinderen met een open ruggetje altijd met de symptomen van een open ruggetje blijven kampen.
Twee varianten van het open ruggetje
Er zijn twee vormen van een open ruggetje, namelijk de open variant en de verborgen variant. Als een kind een open ruggetje volgens de open variant heeft, zie je dit direct bij de geboorte. Zo zit er bij deze vorm van een open ruggetje een opening in de huid, waar ruggenmerg en vlies door naar buiten komen. Hierdoor zie je meteen dat het kind een open ruggetje heeft.
Heft een kind te maken met de verborgen variant van een open ruggetje, dan is dit minder gemakkelijk op te merken. Dit komt omdat de huid van het kind in dit geval over de opening van de huid heen is gegroeid, waardoor het gat niet direct zichtbaar is. Je herkent een verborgen open ruggetje aan een plukje haar, een vetbult of een kuiltje op de plek waar de huid over de opening heen is gegroeid.
De oorzaken van een open ruggetje
Voor de symptomen van een open ruggetje beschreven worden, wordt eerst beschreven hoe en waarom een open ruggetje ontstaat bij sommige kinderen. Zo ontstaat een open ruggetje als de neurale buis van het kind (tijdens de zwangerschap) niet helemaal dichtgroeit. Op deze manier ontstaat er namelijk een gat in de ruggengraat, waardoor het ruggenmerg en de vliezen niet meer goed beschermd worden en naar buiten stulpen.
Er zijn enkele factoren die de kans op een kind met een open ruggetje vergroten. Zo hebben moeders met diabetes meer kans om een kind met een open ruggetje te krijgen, maar kan men ook een kind met een open ruggetje krijgen door het gebruik van middelen als natriumvalproaat en carbamazepine (tegen epilepsie) tijdens de zwangerschap en door een tekort aan foliumzuur tijdens de zwangerschap een kind met een open ruggetje krijgen. Of een vrouw bij zwangerschap daadwerkelijk een kind met een open ruggetje zal krijgen, is niet te voorspellen. Dit kan pas aangetoond worden vanaf de twintigste week van de zwangerschap en kan voor deze tijd niet voorspeld of gezien worden.
De symptomen van een open ruggetje
Mensen die een open ruggetje hebben, krijgen te maken met de volgende symptomen van een open ruggetje:
- Gevoelloosheid in een deel van de benen.
- Verlamming van de beenspieren, waarbij men de benen dus niet kan gebruiken.
- Problemen met plassen en de ontlasting.
- Een waterhoofd.
Daarnaast kunnen mensen met een open ruggetje ook een verstandelijke handicap hebben, maar deze kans is niet groot. De meest voorkomende symptomen van een open ruggetje zijn verlamming van de benen, gevoelloosheid in een deel van de benen en problemen met plassen en de ontlasting.
Daarbij geldt dat hoe hoger het open ruggetje zit in de ruggenwervel, hoe meer symptomen men ervaart. Een open ruggetje in het onderste deel van de rug is dus gunstiger voor de patiënt dan een open ruggetje in het bovenste deel van de rug.
