Het lijkt erop dat JavaScript is uitgeschakeld. Schakel dit in om ervoor te zorgen dat deze website correct werkt.

Epilepsie

Epilepsie is een ziekte die in de volksmond ook bekend staat als vallende ziekte. Bij deze ziekte vinden bepaalde herhaaldelijke insulten plaats als gevolg van chronische afwijkingen in de structuur van de hersenen. Deze afwijkingen veroorzaken ongewone en/of gesynchroniseerde activiteit van de neuronen. Epilepsie wordt dikwijls verward met insulten. Niet iedereen die een insult krijgt, lijdt aan epilepsie terwijl wel iedereen die aan epilepsie lijdt insulten krijgt.

De behandeling van epilepsie bestaat vooral uit het gebruik van anti-epileptische geneesmiddelen. Anti-epileptica zijn in alle gevallen anti-ictogeen. Dit wil zeggen dat deze middelen insulten kunnen voorkomen, maar niet in staat zijn om de epilepsie te genezen. Operatief ingrijpen en andere behandelwijzen zullen vooral pas in worden gezet als je niet voldoende op geneesmiddelen reageert.

Symptomen van epilepsie

Epilepsie kan zich in een heleboel uiteenlopende vormen uiten. Alle vormen hebben echter gemeen dat er sprake is van een tijdelijke verandering- of verlies van het bewustzijn, dikwijls gepaard gaand met het verlies van controle over sommige spieren. In bepaalde gevallen kun je, als je aan epilepsie lijdt, een aanval aan voelen komen. Er is kan dan worden gesproken van een zogenaamd aura, ofwel een prodroom. De aura dat je ervaart kan van persoon tot persoon sterk verschillen. Sommige mensen ervaren bijvoorbeeld een ongewone smaak in hun mond, of horen, zien of ruiken iets wat anderen niet waarnemen. In weer andere gevallen krijg je bijvoorbeeld een vreemd onprettig gevoel vanuit je maag of darmen dan wel in één of meerdere ledematen.

Oorzaken van epilepsie

Epilepsie kan zowel aangeboren zijn als op latere leeftijd ontstaan. Er is een sterk verband gevonden tussen schizofrenie en epilepsie. In sommige gevallen is er een duidelijke oorzaak voor epilepsie aan et wijzen (symptomatisch) maar dikwijls is dit niet het geval (idiopatisch). Verworven epilepsie kan na na een beschadiging van je hersenen ontstaan, bijvoorbeeld na een letsel dat tijdens je geboorte is ontstaan, na een kneuzing van je hersenen of door een verstoorde doorbloeding (beroerte). Andere oorzaken voor epilepsie zijn prikkeling door een aanwezige tumor in je hersenen, als gevolg van een hersenontsteking of een genetische afwijking.

Soorten epilepsie

Grofweg kun je epilepsie indelen in een viertal soorten:

  1. Partiële epilepsie,
  2. Gegeneraliseerde epilepsie,
  3. Epilepsie, waarvan niet duidelijk is of deze plaatsgebonden of gegeneraliseerd is
  4. Speciale syndromen.

Partiële epilepsie

Partiële epilepsie laat, door lokale elektrische ontladingen, symptomen zien die overeenkomen met de taken van het betreffende deel van je hersenen. De ontstane symptomen hangen dus af van het hersendeel. De aanval (elektrische ontladingen) kan zich echter uitbreiden en dan door andere hersendelen erbij te betrekken, andere symptomen teweegbrengen.

De partiële aanvallen kun je onderverdelen in:

  • elementair partiële aanvallen,
  • complex partiële aanvallen.

Bij elementair partiële aanvallen zijn er geen veranderingen in het bewustzijn, terwijl bij complex partiële aanvallen dergelijke veranderingen wel aanwezig zijn. Een elementair partiële aanval kan zich onder andere uiten doordat je met ledenmaten gaat trekken.

Complex partiële aanvallen kunnen zich uiten als episoden met een verstoord bewustzijn die plotseling ontstaan en psychische symptomen (zoals schemertoestanden waarbij je kunt gaan zwerven of dwalen zonder je daar naderhand iets van te herinneren). Daarnaast kunnen bewegingsautomatismen voorkomen (bijvoorbeeld met je handen friemelen).

Andere symptomen die vaak worden gezien zijn:

  • speekselvloed voor een insult of aanval,
  • begin van een aanval met een epigastrisch aura, een spraakstoornis of een reuk- of smaakhallucinatie,
  • soms laat je tijdens de aanval vreemd, agressief, of juist erg angstig gedrag zien,

Gegeneraliseerde epilepsie

Gegeneraliseerde epilepsie staat eveneens bekend als het tonisch clonisch insult en is de bekendste en meest dramatische epileptische aanval. Bij een dergelijk insult ontvangen opeens alle hersencellen prikkels door de elektrische ontladingen. Dikwijls gaat er een ongewoon gevoel of een aura vooraf aan een dergelijke aanval. Je verliest bij deze aanval het bewustzijn en je lichaam verkrampt volledig.

In deze tonische fase kan een tongbeet voorkomen. Na een paar seconden treden alsmaar heftiger spierschokken op (de klonische fase) waarbij je ogen meestal open maar weggedraaid zijn. Vaak is er sprake van urine-incontinentie en stopt je ademhaling even door de verkramping waardoor je eerst rood en vervolgens blauw aanloopt. Hierna ga je blazend ademhalen en komt er schuim op je mond. Na de spiertrekkingen zal een bewusteloosheid volgen die wel een kwartier aan kan houden en waaruit je dikwijls verward ontwaakt. Dit soort aanvallen kunnen elkaar soms constant opvolgen, zodat je bewustzijn tussen de aanvallen door niet meer helder is. Deze toestand is gevaarlijk omdat zuurstofgebrek kan zorgen voor hersenbeschadiging.

Absences kenmerkten zich door bijna altijd een kortdurende aanval met een gedaald bewustzijn. Dergelijke aanvallen kunnen dikwijls zo kortdurend zijn dat ze niet worden opgemerkt. Je hoofd kan bijvoorbeeld even knikken, je spraak kan een paar tellen stokken om vervolgens gewoon weer door te gaan of je kunt even zitten staren tijdens een aanval. In bepaalde gevallen schokt je arm een paar keer, knippert je even met je ogen of maak je zuig- en/of kauwbewegingen.