Iedereen is de voorbije weken geconfronteerd geweest met de gevolgen van de coronacrisis. Maar hoe is het nu om zwanger te zijn en te moeten bevallen tijdens deze bizarre periode? Wij spraken met Lien, 25 jaar en preventieadviseur. Op 19 maart beviel ze van haar eerste kindje, Thomas.
Veel vragen en onzekerheden
Lien is iets meer dan vijf jaar samen met haar vriend Jori. Een klein jaar geleden besloten ze om aan kinderen te beginnen. Een tijdje later kregen ze fantastisch nieuws: Lien was zwanger van een zoon! ‘Zowel mijn ouders als schoonouders waren zeer enthousiast toen ze hoorden dat ze voor de eerste keer oma en opa gingen worden. Ook onze vrienden waren superpositief. Iedereen leefde met ons mee’. Liens zwangerschap verliep vlot en de baby was gezond, maar de echo’s toonden aan dat de baby niet genoeg groeide. De gynaecologe besliste dan ook om geen risico’s te nemen en de bevalling iets vroeger dan gepland te laten doorgaan.
Twee weken voor de geplande bevallingsdatum begonnen de geruchten over het gevaarlijke coronavirus steeds meer op te spelen. ‘De angst voor een mogelijke besmetting begon te groeien, zowel bij mij als bij Jori. Wat als iemand van ons besmet raakt? Welke gevolgen heeft het coronavirus voor ons ongeboren kindje? We hadden dus heel erg veel vragen en onzekerheden.’ Daarnaast was de sluiting van de rusthuizen een zware klap voor het koppel. ‘Toen we hoorden dat de rusthuizen gingen sluiten, wisten we al dat Jori zijn overgrootmoeder, die voor het eerst betovergrootmoeder ging worden, niet op bezoek zou kunnen komen in het ziekenhuis. Dat was toch wel een harde noot om te kraken, want we hadden allebei enorm uitgekeken naar het moment waarop zij Thomas in haar armen kon nemen.’
Onzekerheid over wat er nu wel en niet mocht
‘Toen er werd bekend gemaakt dat bezoek niet toegelaten was in de ziekenhuizen zijn er heel wat traantjes gevloeid, vooral bij de grootouders in spe. Gelukkig mocht mijn vriend wel mee, aan hem heb ik echt heel veel steun gehad. Na een hele dag weeën is Thomas om zeven uur ’s avonds geboren. Zoals werd voorspeld ‘een kleintje’, maar kerngezond. Klein, maar dapper!’
Lien vond haar ziekenhuisopname maar vreemd, want sommige vroedvrouwen droegen mondmaskers, andere dan weer niet. Ze had het vooral moeilijk met de onzekerheid over wat er nu wel en niet mocht. ‘Door het coronavirus besliste ik net voor de geboorte om borstvoeding te geven, om voor wat extra immuniteit te zorgen. Dat verliep jammer genoeg niet zo vlot, wat toch wel een invloed had op mentaal vlak. De overstap naar flessenvoeding was noodzakelijk. Toen bleek dat dat wel vlot liep, viel er een last van mijn schouders.’
Lien en Jori vonden het erg jammer dat bezoek niet toegelaten was, maar ze zagen er toch de voordelen van in. Ze konden rustig de tijd nemen om te leren zorgen voor ‘hun kleine man’. Vrienden en familie werden op de hoogte gebracht met foto’s en videocalls.
Plots krijg je schrik van je eigen familie
‘We waren heel blij met de goede zorg van het ziekenhuispersoneel, maar we waren toch blij dat we naar huis mochten gaan. Bij thuiskomst zagen we dat ons huis versierd was, een hele leuke verrassing!’ Niet veel later volgden de eerste raambezoeken van de grootouders, waardoor Lien toch besefte welke mooie momenten ze niet met hen kon delen. ‘Omdat hij zo klein was, hadden we heel veel schrik voor een besmetting. Plots krijg je schrik van je eigen familie, een verschrikkelijk gevoel.’
De eerste bezoeken gingen gepaard met veel tranen, vooral door het raam tussen de bezoekers en de baby. ‘Na enkele weken begon dat enorm zwaar door te wegen voor ons en onze dichte familie. We zijn dan ook enorm blij dat bezoek terug toegelaten is. De blik wanneer trotse grootouders voor het eerst hun kleinkind zien, is onbeschrijfelijk.’
Mooie momenten samen beleven
Ouder worden is een zeer grote verandering in je leven. ‘Het is een gebeurtenis waarbij je alle steun zeker kan gebruiken. Het heeft me doen stilstaan bij de belangrijke dingen in het leven. Ik denk ook dat deze coronaperiode ervoor zorgt dat ik daar meer over nadenk.’
Ondanks alles blijft Lien toch positief. ‘Jori is door de gevolgen van de crisis vaak thuis, waardoor we heel veel mooie momenten nu samen kunnen beleven. Dat zorgt voor een mentale boost. De huidige periode is er één die niemand snel zal vergeten, maar als je denkt aan wat er wel nog allemaal kan, kom je er wel door.’
De manier waarop je omgaat met onverwachte wendingen hangt grotendeels af van je mentale veerkracht. Wil je weten hoe het met je mentale veerkracht gesteld is? Kom het te weten met deze test.