De Ardèche, de Dordogne, de Loire … De kans dat je deze Franse departementen kent, is vrij groot. Maar had jij al gehoord van de Oise? We durven te wedden van niet. Nochtans is dit departement op amper drie uur rijden van Brussel de pérfecte uitvalsbasis om even helemaal tot rust te komen in de natuur … en bij tijd en stond ook wat cultuur op te snuiven. In dit artikel vertellen we je waar je moet zijn.
De Oise ligt in de regio Hauts-de-France en ontleent zijn naam aan de gelijknamige rivier, die ontspringt nabij Chimay – in eigen land, dus – en in het Franse departement Yvelines uitmondt in de Seine. De bekendste stad in de Oise is Chantilly, dat zo’n veertig kilometer ten noorden van Parijs ligt. Mijn driedaagse begint met een bezoek aan het Kasteel van Chantilly. Mijn aankomst verloopt iets – euhm – anders dan ik had verwacht. Wanneer ik op een vrijdagochtend na tweeënhalf uur rijden arriveer bij de billeterie van het kasteel word ik begroet door een vrouw die duidelijk liever ergens anders zou zijn. ‘Je m’appelle Birte, je suis journaliste et l’office du tourisme m’a reservé des billets’, zeg ik met een grote glimlach, kwestie van het ijs te breken. Het werkt niet. Met een zuur mondje antwoordt de vrouw dat ze van niks weet. Wanneer ik haar de e-mail van de toeristische dienst toon, rolt ze eens met haar ogen en geeft ze met een zucht mijn ticket. Niet bepaald een ontspannend begin van mijn trip, maar het is gelukkig geen voorbode voor de rest van mijn bezoek.
Kunst kijken en dan stevig doortrappen
Het kasteel ligt op een domein van maar liefst 7.800 hectare, met 115 hectare aan prachtig aangelegde tuinen, De Grote Stallen met daarin het Paardenmuseum én het château zelf met daarin het Condé Museum. Dat laatste herbergt de kunstcollectie van Hendrik van Orléans, met maar liefst 850 schilderijen – na het Louvre de grootste collectie in Frankrijk – 4.000 tekeningen, duizenden boeken en manuscripten en meubels en porselein. Mijn persoonlijke favoriet? De Drie Gratiën, het bekende olieverfschilderij van de Italiaanse schilder Raphaël. Met zeventien op zeventien centimeter is het best een klein kunstwerk, maar het maakt een erg grote indruk.
‘Het Kasteel van Compiègne wordt beschouwd als een van de mooiste neoclassicistische paleizen van Frankrijk’
In de namiddag word ik verwacht bij Bobebike voor een begeleide fietstour door het bos van Chantilly. Eigenaar Antoine geeft me een geschikte fiets en neemt me mee voor een tocht van vijftien kilometer. Ondertussen vertelt hij honderduit over het kasteel en de omgeving. Chantilly staat bekend als paardenhoofdstad van Frankrijk. In het hart van het bos vind je maar liefst 47 kilometer aan grote zandpaden die elke ochtend voorbehouden zijn voor het trainen van renpaarden. Een waar spektakel, volgens Antoine. Maar ook daarnaast is het bos meer dan de moeite waard. Mijn favoriete plekje? Les Etangs de Commelles. Deze vijvers zijn beschermd en behoren tot het regionale natuurpark Oise-Pays de France. Hier vind je ook Crêperie L’Etang D’Art, waar je naast tal van zoete en hartige pannenkoeken ook aan de vin chaud kunt. Dat laten Antoine en ik ons geen twee keer vertellen, en vooraleer we terugkeren naar het centrum van Chantilly, warmen we op met een tas heerlijke warme wijn. La vie est belle, quoi?!
Op bezoek bij Napoleon
De volgende dag zet ik koers naar het Kasteel van Compiègne, dat wordt beschouwd als een van de mooiste neoclassicistische paleizen van Frankrijk. Het werd gebouwd in opdracht van koning Lodewijk XV en later gerestaureerd in opdracht van Napoleon. Je kunt in het indrukwekkende kasteel niet alleen de appartementen van de vroegere koninklijke en keizerlijke bewoners bezichtigen, maar ook het Musée National de la Voiture et du Tourisme – het automuseum, zeg maar – bezoeken. Heb je na een bezoek aan het château nood aan wat frisse lucht? Dan kun je je hart ophalen én je benen strekken in de kasteeltuin, die maar liefst 700 hectare (!) groot is. Centraal ligt de Allée des Beaux-Monts, een grasstrook met een breedte van 60 meter en een lengte van vier kilometer, waar het winter en zomer heerlijk vertoeven is in de zon en je een prachtig uitzicht hebt op het bos van Compiègne.
Stevig doortrappen, deel twee
‘s Namiddags verken ik datzelfde bos, dat maar liefst 15.000 hectare groot is. Dat doe ik opnieuw op een gehuurde elektrische fiets, maar deze keer zonder gids. Gelukkig is het bos goed bewegwijzerd. Om de jacht te vergemakkelijken liet Lodewijk XVI er immers een heel netwerk aan paden aanleggen. Enkele eeuwen later liet Napoleon III er dan weer witte wegwijzers plaatsen, waardoor het heel makkelijk is om je te oriënteren. Ik zet vanuit Compiègne koers naar Pierrefonds, een fietstocht van zo’n vijftien kilometer. Onderweg stop ik in het pittoreske Saint-Jean-Aux-Bois. Het dorpje telt slechts 281 inwoners en erg veel valt er niet te beleven, maar ik kijk mijn ogen uit.
‘Gerberoy was een grote inspiratiebron voor de Franse schilder Henri Le Sidaner’
Pierrefonds bruist wél. Je vindt er verschillende eet- en drinkgelegenheden, maar het – letterlijke en figuurlijke – hoogtepunt van deze gemeente is toch wel de imposante burcht. Die werd gebouwd aan het einde van de 14e eeuw en in de 19e eeuw volledig heringericht door architect Viollet-le-Duc. Een bezoek duurt een uur tot anderhalf uur en geeft je een boeiende inkijk in het leven van de vroegere bewoners. ‘s Avonds dineer ik bij Le Ferlempins in Compiègne. Dat is het gastronomische restaurant van de broers Guillaume en Antoine Baufumé. Die laatste zwaait ook de plak in de keuken en gebruikt daarvoor enkel lokale ingrediënten. Het resultaat is een driegangenmenu om duimen en vingers bij af te likken.
Te paard!
De activiteit die de volgende ochtend op het programma staat, ligt ver buiten mijn comfortzone. Om 10u word ik immers verwacht bij de Pôle Equestre du Compiégnois, van waaruit ik het bos van Compiègne twee uur lang verder zal verkennen … te paard. Mijn gids vertelt me dat het Henson-paard dat voor me klaarstaat speciaal gekweekt werd om op pad te gaan met onervaren ruiters. Dat treft, want onervaren ben ik op dit vlak wel degelijk. Nadat ik mijn paard heb opgezadeld en – niet bepaald elegant – ben opgestegen, vertrekken we voor een rustige tocht. Iets té rustig bij momenten, want mijn paard sluit niet netjes aan bij dat van de gids, waardoor ik het geregeld de sporen moet geven. Toch kan ik genieten van de prachtige omgeving en natuur en ondanks het feit dat ik op voorhand licht nerveus was voor deze activiteit, moet ik naderhand toegeven dat zo’n rit te paard best leuk en zelfs ontspannend is.
Mooiste dorp van Noord-Frankrijk
Ik sluit mijn trip af in Gerberoy, een prachtig authentiek dorp dat tot de mooiste van Frankrijk behoort en een grote inspiratiebron was voor de Franse kunstschilder Henri Le Sidaner. Ik begrijp waarom. De ruïnes van het oude fort, de vakwerkhuizen en de geplaveide straten katapulteren me terug naar ver vervlogen tijden. Hier kun je heerlijk rondstruinen, iets eten bij Hostellerie Du Vieux Logis of keramiek kopen bij de lokale poterie. Zin in nog wat meer actie om je verblijf te beëindigen? Dan vertrekt hier ook Le chemin des Anes, oftewel een wandeling van vijftien kilometer door de omgeving. Ik heb geen tijd meer om mijn wandelschoenen nog een keer aan te trekken, maar keer binnenkort met véél plezier terug. A bientôt, Gerberoy!
PRAKTISCH
Ik boekte mijn fietstour en huurde de volgende dag een elektrische fiets bij Bobebike, bobebike.com
De wandeling te paard boekte ik bij Pôle équestre du Compiégne, pole-equestre-compiegne.fr
LOGEERTIPS
Hotel Senlis L’Aunette Cottage, een énorm charmant hotel met veertien kamers vlak buiten het centrum van Senlis, launettecottage.fr
Chez Hortense, een maison d’hôtes met drie moderne kamers en een enthousiaste Beagle des huizes, chezhortense.jimdofree.com
DE ADRESSEN
L’Etang d’Art, Rte Forestière des Étangs de Commelles, Coye-la-Forêt, l-etangdart.fr
Les Ferlempins, 13 Cr Guynemer, Compiègne, lesferlempins.fr
INFO