Algeheel krachtverlies is geen ziekte of aandoening op zich maar dient te worden gezien als een symptoom ervan. Met algeheel krachtverlies wordt het verlies van spierkracht en slapte in heel je lichaam bedoeld.
Oorzaken van algeheel krachtverlies
Een algeheel verlies van spierkracht kan verschillende oorzaken hebben, zoals na het uitvoeren van zware lichamelijke activiteiten. Maar ook op het moment dat je, gedurende een langere tijd, bedlegerig bent of bent geweest. Door gedurende een lange tijd niet te bewegen, zal de massa van je spieren afnemen en daarmee ook de kracht die je hiermee uit kunt oefenen. Een soortgelijk effect zal ook het dragen van gips of een gipskorset hebben. Zelfs bij iemand die kampt met gevoelens van depressiviteit kan er een algeheel krachtverlies optreden.
Algeheel krachtverlies door spieratrofie
Spieratrofie, ofwel atrophia musculorum, is één van de redenen waardoor je te maken kunt krijgen met algeheel krachtverlies. Bij spieratrofie zullen je spieren dunner en minder krachtig worden. De beste manier om te voorkomen dat je gaat lijden aan spieratrofie is elke dag voldoende bewegen zodat je spieren actief en sterk blijven.
Het is bekend dat algeheel krachtverlies kan ontstaan als symptoom van een aantal aandoeningen en ziekten, zoals:
- Polyneuropathie (een aandoening aan het zenuwstelsel)
- Coma vigil (verkeren in een vegetatieve toestand): omdat je dan voor een langere tijd stilligt,
- Het syndroom van Cushing als gevolg van overmatig aanmaak, of inname, van cortisol.
Het ontstaan van spierkracht
Een spier, ofwel in het Latijn musculus (wat vertaald kan worden als muisje) is een weefsel dat bestaat uit cellen die zich kenmerken door samentrekkende werking (contraheren). Doordat spieren samen kunnen trekken wordt het mogelijk om verschillende delen van je lichaam te laten bewegen. Spierweefsel kun je in een drietal vormen onderverdelen:
- dwarsgestreept spierweefsel,
- glad spierweefsel.
- hartspierweefsel
Dwarsgestreept spierweefsel heeft zijn naam te danken aan het uiterlijk zoals je dat onder een microscoop waar kunt nemen. Het spierweefsel bestaat namelijk uit lange, zogenaamde veelkernige spiervezels. Dwarsgestreept spierweefsel vindt je vooral in de skeletspieren. Het zijn spieren die willekeurig controleert kunnen worden en in het bijzonder een verbinding vormen tussen verschillende botten.
Glad spierweefsel is niet onderhevig aan een willekeurige controle en kan onder andere aan worden getroffen in het bloedvaten, het maag-darmstelsel, de luchtwegen en de voortplantingsorganen bij zowel mannen als vrouwen.
Het hart wordt gevormd door hartspierweefsel. Dit is een weefselsoort dat beschikt over 1 of 2 kernen en is niet alleen lang maar ook vertakt. Het hart bestaat slechts uit één spier: de hartspier die volledig onwillekeurig is en voortdurend in werking is.
Opbouw van een skeletspier
Op het moment dat je een skeletspier onder een microscoop bekijkt dan zal het je opvallen dat deze niet alleen maar uit vezels bestaat. Skeletspieren bestaan namelijk uit meerdere spierbundels per spier. Deze bundels worden beschermd door de spierbundelschede. Elke spierbundelscheden bevat een aantal kleinere spierbundels in combinatie met zenuwvezels, die verbonden worden door de motorische eindplaatjes van de zenuwen waarlangs de signalen uit de hersenen over worden gebracht en zo de spier kunnen laten bewegen. De spiervezels van de skeletspieren zelf bestaan uit spierfibrillen, sarcolemma en sarcoplasma.
Spieren krachtig maken
Door spieren te trainen kun je ervoor zorgen dat ze sterker en krachtiger worden. Dit kan niet alleen na een algeheel krachtverlies maar ook omdat je, het bijvoorbeeld mooi vindt om een gespierd lichaam te hebben. Spieren kun je sterker en groter maken door oefeningen te doen. Dit kun je zelf doen maar ook onder begeleiding van een fysiotherapeut of een trainer op een sportschool of fitnesscentrum.
