De opening van de baarmoederhals die in de vagina aanwezig is wordt ook wel de baarmoedermond, of wel het ostium externum, genoemd. Vaak zit in de baarmoedermond, uitgezonderd gedurende de eisprong, een niet doorgankelijke slijmprop die de baarmoeder moet beschermen tegen infecties.
Wat is baarmoedermonderosie?
De term portio-erosie wordt vaak in de medische wereld gebruikt om baarmoedermonderosie aan te duiden. Er kan dan sprake zijn van een tweetal verschillende situaties:
- Het cilindrisch epitheel, dat normaliter voorkomt in het kanaal van de baarmoederhals heeft zich uitbreidt over het gedeelte van de baarmoederhals dat waargenomen kan worden in de schede. In deze, de meest vaak voorkomende, betekenis van portio-erosie, is de term feitelijk niet juist. Het woord erosie wekt immers de suggestie dat er sprake zou zijn van een schaafwond of een defect aan de epitheelcellen. In werkelijkheid is dit echter niet het geval. Het epitheel is enkel wat meer rood van kleur. In de vruchtbare periode van een vrouw is dit overigens een normaal fenomeen. Bij zogenaamde DES-dochters zal dit verschijnsel echter meer frequent en in sterkere mate voorkomen. De juiste benaming voor deze vorm van baarmoedermonderosie is isectropion.
- In dit geval is er wel echt sprake van erosie en is er een zweertje, ofwel een epitheeldefect, aanwezig. De bedekkende laag cellen is dan immers verdwenen. Deze vorm van baarmoedermonderosie komt veel minder vaak voor dat de eerst genoemde vorm.
Symptomen van baarmoedermonderosie
Baarmoedermonderosie is vaak een pijnloos verschijnsel en zal ook je seksleven niet in de weg staan. In bepaalde gevallen zal de afwijking aan de baarmoeder echter samengaan met het afscheiden van een witte, geurloze afscheiding die mogelijk een beetje bloed bevat. Op het moment dat de baarmoedermonderosie gaat ontsteken, dan kan dit wel pijnklachten in het bekken, of in de rug, tot gevolg hebben. Baarmoedermonderosie geeft in het gros van alle gevallen echter geen symptomen of klachten en zal als gevolg daarvan vaak pas tijdens een zogenaamd speculum-onderzoek aan het licht komen.
Om het beginstadium van baarmoederhalskanker uit te kunnen sluiten, zal er altijd een uitstrijkje van de baarmoedermond worden gemaakt en tevens een klein stukje weefsel (een zogenaamd biopt) uit de baarmoederhals weg worden genomen. Zowel de afgenomen cellen van het uitstrijkje als het biopt zullen in een laboratorium onder een microscoop worden onderzocht en beoordeeld.
Oorzaken van baarmoedermonderosie
Baarmoedermonderosie is een fenomeen dat typisch is voor pas bevallen vrouwen. Tijdens de bevalling zullen namelijk de samentrekkingen (contracties) van de baarmoeder ervoor zorgen dat het hoofd van de baby stevig tegen de baarmoederhals aan wordt gedrukt. Deze verhoogde druk zal de veroorzaker van de irritatie en de erosie van de baarmoedermond zijn. Baarmoedermonderosie kan overigens ook door een vaginale infectie worden veroorzaakt en dus eveneens vrouwen treffen die niet net bevallen zijn.
De behandeling van baarmoedermonderosie
Om baarmoedermonderosie te behandelen is het noodzakelijk om herhaaldelijk het aangedane gebied aan te stippen. Dit aanstippen kan onder andere gebeuren met: zinkchloride. Andere manieren om de klachten te verhelpen zijn:
- het gebruik van speciale crèmes,
- het bevriezen van het aangedane weefsel,
- elektrocoagulatie van het aangedane weefsel.
Elektrocoagulatie is een wijze van behandeling waarbij een piepklein naaldje in het weefsel wordt gebracht waarlangs stroom wordt geleid. In de punt van het naaldje zal daardoor veel warmte ontstaan. Deze warmte zal er vervolgens voor zorgen dat de eiwitten in het bloed stollen en het bloedvaatje zal verschrompelen.
