Er zijn een aantal organen in je lichaam die kunnen verzakken. Hierbij kun je denken aan je:
- urineblaas,
- vagina,
- baarmoeder,
- endeldarm.
Elke verzakking zal bepaalde klachten en symptomen veroorzaken en op een specifieke manier behandeld dienen te worden.
Wat is een endeldarmverzakking?
Een verzakking van je endeldarm wordt in de medische wereld eveneens aangeduid als een rectumprolaps. Het betreft dan een verzakking van je endeldarm, ofwel je rectum. Er kan worden gesproken van een verzakking op het moment dat weefsel dat normaliter in je lichaam zit, door een bestaande opening naar buiten komt.
Je darmen bestaan uit je dikke-, je dunne darm en je endeldarm. Je dikke darm gaat dus over in je endeldarm (die direct boven je anus is gelegen). Je endeldarm doet dienst als tijdelijke opslagplaats voor je ontlasting en op het ogenblik dat deze vol is, zul je aandrang voelen om je te ontlasten.
In de medische wereld wordt een onderscheid gemaakt tussen een inwendige- en een uitwendige endeldarmverzakking. Bij de inwendige verzakking zal je endeldarm in je lichaam blijven, terwijl bij een uitwendige verzakking je endeldarm via je anus naar buiten puilt.
Oorzaken van een endeldarmverzakking
Een endeldarmverzakking is het gevolg van een verzwakking van de spieren en gewrichtsbanden die de endeldarm dienen te fixeren. Bij het gros van de personen, met een endeldarmverzakking, is er sprake van een zwakke anale sluitspier. De exacte oorzaak van deze zwakte is (nog) niet duidelijk. Een dergelijke kwetsbaarheid van de anale sluitspier kan aangeboren zijn maar eveneens het gevolg zijn van onder andere het tillen van zware lasten, het beoefenen van krachtsporten en hard persen tijdens de ontlasting. Een verzakking van je endeldarm kan in verband worden gebracht met de een aantal verschillende factoren en omstandigheden, zoals:
- Het doormaken van (meerdere) vaginale bevallingen met als gevolg dat het (steun)weefsel sterk uitrekt of zelfs inscheurt;
- Een hoge leeftijd: door veroudering neemt de elasticiteit en spierkracht van de steunweefsels af. Ook worden er minder vrouwelijke geslachtshormonen geproduceerd tijdens de overgang met als gevolg dat weefsels een beetje dunner en zwakker worden,
- Langdurig last hebben van verstopping (obstipatie),
- Langdurig last hebben van diarree,
- Hard persen tijdens het ontlasten,
- Een operatie die je in het verleden hebt ondergaan.
- Hevige, chronische hoestaanvallen, bijvoorbeeld door:
- Cystic Fibrosis (afgekort tot CF en eveneens taaislijmziekte genoemd),
- Chronische obstructieve longziekten (afgekort COPD)
- Multiple sclerose (afgekort MS)
- Verlamming (ook wel paraplegie genoemd)
- een erg hoog lichaamsgewicht
Symptomen van een endeldarmverzakking
De meest belangrijke klachten en symptomen van een endeldarmverzakking zijn onder andere:
- problemen bij het ontlasten,
- een gevoel hebben dat er een blokkade zit tijdens het ontlasten;
- een gevoel hebben alsof er zich een bal bevindt rond je anus en/of je vagina,
- anaal bloedverlies,
- anaal slijmverlies,
- ontlastingincontinentie (je bent niet meer in staat om je ontlasting op te houden) en winden (deze kun je evenmin inhouden en laat deze ongewild ontsnappen);
- het is nodig om met je vingers de ontlasting te manipuleren om deze naar buiten te laten komen,
- de volledige endeldarm kan via de anus naar buiten zijn gekomen (er is dan sprake van een uitwendige endeldarmverzakking);
- voortdurend een gevoel tot aandrang hebben,
- dagelijks een groot aantal toiletbezoeken,
- veel moeten persen om ontlasting te kunnen lozen;
- pijn in je rug,
- pijn in je buik,
- pijn in je bekken,
- pijn rond je anus.
Behandelen van een endeldarmverzakking
Bij weinig klachten van een endeldarmverzakking kan een conservatieve behandeling doorgaans volstaan. Dit betekent dat je maatregelen dient te treffen met betrekking tot je eetgewoontes en dat je geneesmiddelen dient te gaan gebruiken. In bepaalde gevallen kun je eveneens baat hebben bij zogenaamde bekkenfysiotherapie.
Op het moment dat dergelijke maatregelen niet, of niet voldoende, resultaat bieden dan zal over worden gegaan tot een vergelijkbare operatie als bij een uitwendige endeldarmverzakking, namelijk een kijkoperatie (laparoscopische rectovaginopexie). Bij deze ingreep zal een kunststofmesh (matje) in het gebied tussen je endeldarm en (bij vrouwen) de vagina of (bij mannen) de prostaat worden geplaatst. Dit matje zal eveneens aan je staartbeen vast worden gezet om je endeldarm weer op zijn plaats te krijgen. Bij een vrouw wordt eveneens de top van de vagina aan het matje vastgemaakt.
Indien het onmogelijk is om de operatie door middel van een kijkoperatie uit te voeren, dan er eveneens een snede in de buik worden gemaakt. Bij iedere operatieve ingreep dien je echter rekening te houden met de mogelijkheid dat er complicaties optreden. Bij deze operatie bestaat er bijvoorbeeld een kans op nabloeding, een infectie van de wond, trombose, longontsteking en beschadiging van je darm(en). De operatie om een endeldarmverzakking te verhelpen zal in de regel ongeveer 2 tot 3 uur duren.
