Het lijkt erop dat JavaScript is uitgeschakeld. Schakel dit in om ervoor te zorgen dat deze website correct werkt.

Wondkramp

Wondkramp is eigenlijk een ander woord voor de tetanus ziekte. Tetanus is een infectie die ontstaat door een bacterie genaamd “clostridium tetani”. Vooral in aarde en vuil komt de infectie veel voor. Vaak wordt er om wondkramp te voorkomen besloten om een tetanus injectie te geven ter preventie van de infectieziekte. Meestal wordt dit gedaan als je met een grote open wond naar het ziekenhuis wordt gebracht en er een kans is dat er vuil en aarde in de wond terecht is gekomen.

Oorzaken wondkramp

Tetanus wordt veroorzaakt door vuil dat in een open wond terecht is gekomen. Soms wordt de infectieziekte veroorzaakt door een beet van honden of katten. In de beet van honden en katten kan ook de infectieziekte worden meegebracht. Over het algemeen wordt de infectie veroorzaakt door straatvuil. Dit kan zijn door buiten te vallen of gewond te raken. Maar soms wil het ook weleens veroorzaakt worden door een roestige spijker waar je aan blijft hangen. Het liefste ontwikkeld de infectie zich graag in een zuurstofarme omgeving. Je begint vaak last te krijgen van tetanus klachten na 3 tot 21 dagen na de wond of beet.

Symptomen wondkramp

  • Stijfheid van de spieren vooral in de kaken.
  • Rusteloosheid
  • Problemen met slikken
  • Hoofdpijn
  • Koorts
  • Rillingen
  • Keelpijn
  • Langzaam aan begint de rest van het lichaam te verstijven zoals de nek en armen.
  • Het gelaat krijgt een pijnlijke grimas.
  • De rugspieren worden achterover gestrekt in een boog.
  • Uiteindelijk zullen de pijnlijke krampen 6 weken aanhouden.
  • Na 6 weken zullen de ademhalingsspieren en het hart worden aangetast en sterft de patiënt.
  • Ondanks een behandeling overlijdt een patiënt vaak als nog. Slechts 50% overleeft een aanval van wondkramp.

Beschermen tegen wondkramp

Voordat we zijn begonnen met vacineren tegen wondkramp in België stierven er gemiddeld vijftig mensen per jaar aan wondkramp. Kinderen tot vijftien jaar worden meerdere keren gevaccineerd in een cocktail van vaccinaties tegen wondkramp. Na de leeftijd van 15 jaar heeft iedereen weer hetzelfde risico op wondkramp. Dit is de reden dat bij vervuilde wonden of honden en katten beten altijd een tetanus injectie gegeven wordt. Deze vaccinatie beschermd je weer opnieuw voor tien jaar. Als hierna weer een wond ontstaat die vervuild is dient er een nieuwe injectie gehaald te worden tegen tetanus. Na het invoeren van de vaccinatie tegen tetanus zijn er nog vijf gevallen per jaar ongeveer.

Behandelen wondkramp

Zonder behandeling is er geen overleving mogelijk bij wondkramp. De overlevingskansen met behandeling zijn 50%, waardoor een slachtoffer als nog in kritieke toestand wordt opgenomen in het ziekenhuis. Vaak wordt je opgenomen op het IC bij wondkramp. Er wordt geprobeerd om zo min mogelijk schade op te lopen aan de vitale functies. Het voorkomen van wondkramp is vaak beter dan het behandelen. Hierdoor wordt er altijd gehamerd op het vaccineren van slachtoffers met vervuilde wonden. Een roestige spijker kan soms al voldoende zijn om wondkramp te krijgen. Ga dus op tijd naar de dokter en laat je vaccineren.

De enige behandeling die er bestaat is door antistoffen tegen wondkramp te geven. Eigenlijk is wondkramp een soort gif dat is binnen gekomen door een open wond of botbreuk waarbij complicaties bij zijn gekomen. Het enige wat een arts kan doen is een patiënt opnemen en goed in de gaten houden en natuurlijk behandelen met antigif. Antigif wordt constant in hoge aantallen toegediend zodat het lichaam antistoffen kan aanmaken tegen wondkramp. Het is voor de rest vooral hopen dat de wondkramp vanzelf overgaat met de behandeling door antistoffen toe te dienen. Bij ongeveer 50% van de slachtoffers zal die helpen en bij het andere gedeelte niet. Het is overigens niet zo dat je met antistoffen in de toekomst immuun bent voor wondkramp. Je dient hierna gewoon gevaccineerd te worden en je hebt net zoveel kans als ieder ander.

Niets gevonden