Een fractuur van Colles, ofwel een Collesfractuur, is een breuk van je spaakbeen. Je spaakbeen, ook wel de radius genoemd, is een bot dat zich in je voorarm bevindt en dat zich uitstrekt van je elleboog naar je pols. Je spaakbeen is het bot dat zich aan de kant van je duim bevindt (de laterale kant).
Naamgever van de fractuur
De fractuur van Colles is vernoemd naar de Ierse arts Abraham Colles, die leefde van 1773 tot 1843, door wie de breuk als eerste in het jaar 1814 werd beschreven. Hij dit nog voordat röntgenstraling beschikbaar was om de diverse botten in het lichaam zichtbaar te maken.
Wanneer is er sprake van een fractuur van Colles?
Er kan worden gesproken van een fractuur van Colles op het moment dat er een breuk in het distale eind van je spaakbeen is ontstaan binnen een afstand van twee centimeter van het polsgewricht (extra-articulaire). De breuk zit dus niet in het polsgewricht. Bij een fractuur van Colles staat het bot in een hoek naar achteren, tussen het distale gedeelte (aan het einde van het bot vlakbij je pols) ten opzichte van het proximale spaakbeen (dat naar je elleboog loopt).
Bij wie ontstaat een fractuur van Colles?
In principe kan ieder mens een fractuur van Colles oplopen. Er is echter wel een leeftijdsgebonden patroon waar te nemen onder de patiënten die met een dergelijke breuk zich melden bij een medicus. De fractuur van Colles komt namelijk vaker voor bij oudere personen, vrouwen na de menopauze en individuen die lijden aan osteoporose. De botmassa en de botmatrix zijn bij de meeste mensen die een fractuur van Colles oplopen niet optimaal waardoor de botten gemakkelijker breken.
Oorzaken van een fractuur van Colles
Een fractuur van Colles ontstaat in het bijzonder vaak bij personen die voorover op een hard oppervlak terecht zijn gekomen en hun val wilden breken met door hun handen voor zich uit te strekken. Een fractuur van Colles is dus altijd een breuk die zich in de pols is ontstaan.
Behandelen van een fractuur van Colles
Hoe een fractuur van Colles wordt behanded zal afhangen van de ernst van de breuk (zoals de mate van de verplaatsing en de hoekstand). Normaal gesproken zal de behandeling bestaan uit het immobiel maken van het bot door middel van een gips.
Op het ogenblik dat er een te grote hoekstand is ontstaan, of er zelfs sprake is van verplaatsing van de botdelen, dan kan het soms nodig zijn om de delen van het gebroken bot weer op hun oorspronkelijke plaats terug te brengen (repositie). Indien dit niet mogelijk is dan zal er een operatieve ingreep uitgevoerd dienen te worden om de delen van het gebroken bot te fixeren. Bij een fractuur van Colles kan het in sommige gevallen nodig zijn dat je met behulp van fysiotherapie wordt nabehandeld.
