Het lijkt erop dat JavaScript is uitgeschakeld. Schakel dit in om ervoor te zorgen dat deze website correct werkt.

Eetstoornissen

Eetstoornissen zijn psychische aandoeningen, afwijkingen van het normale eetgedrag dat hoort bij onder andere je geslacht, je leeftijd, en je activiteiten. Het probleem van een eetstoornis kan bijvoorbeeld bestaan uit de hoeveelheid voedsel die je eet (te veel of juist niet voldoende), eetbuien of -aanvallen, het weer uitbraken van genuttigd voedsel (om zo je gewicht onder controle te kunnen houden) of het weigeren om te eten.

Verschillende eetstoornissen

Er kunnen een drietal eetstoornissen worden onderscheiden:

  • Anorexia nervosa, soms ook wel magerzucht genoemd, is een eetstoornis waarbij je er alles aan zult doen om onopgemerkt manieren te vinden om maar niet te hoeven eten.
  • Boulimia nervosa is een eetstoornis waarbij je een sterke obsessie hebt om onopgemerkt een heleboel voedsel naar binnen te werken. Na een eetbui zul je, zo snel mogelijk, het gegeten voedsel weer uitbraken, of door middel van laxering uit je lichaam af te voeren.
  • Eetbuistoornis, ofwel Binge Eating Disorder, vertoont grote overeenkomsten met boulimia nervosa doordat je lijdt aan eetbuien, maar dan zonder het compensatiegedrag waardoor je gewichtproblemen kunt ontwikkelen die vervolgens fysieke- en psychische klachten kunnen veroorzaken.
  • Orthorexia nervosa is een (nog) niet erkende eetstoornis waar echter wel volop onderzoek naar wordt gedaan. Deze stoornis kenmerkt zich door een obsessie voor de gezonde voeding.
  • Eetstoornis niet anderszins omschreven: in deze restgroep worden stoornissen ondergebracht waarbij wel sprake is van een afwijking van het eetgedrag, maar die niet onder de eerder genoemde ziektebeelden kan worden ondergebracht.

Je gewicht zal, afhankelijk van de effectiviteit van het overgeven en/of laxeren, je lichaamsgewicht af- of toe laten nemen.

Eetbuien worden in het bijzonder vaak waargenomen bij personen die af willen vallen (lijnen). Ongewoon eetgedrag kun je onderscheiden in:

  • emotioneel eetgedrag: eten op het ogenblik dat je je rot voelt, of eten voor de gezelligheid,
  • extern eetgedrag: eten terwijl je geen hongergevoel hebt, maar omdat daar een externe aanleiding voor is.

In beide gevallen doe je er verstandig aan om eerst psychologische hulp te zoeken en je problemen aan te pakken voordat je begint met afvallen.

Eetstoornissen bij kinderen

Bij een kind kunnen zich een aantal speciale eetstoornissen ontwikkelen, zoals:

  • Pica: een ongezonde drang naar het eten van niet-eetbare dingen, zoals haar, munten, aarde of steentjes. Maar eveneens het eten van enorme  hoeveelheden niet bewerkte, niet gekookte of rauwe voedingsmiddelen kan worden beschouwd als pica, zoals het eten van veel rauwe eieren, rauwe aardappelen,  niet gekookte rijst, meel, zout, suiker en ijs. Er is echter geen sprake van afkeer van gewoon voedsel.
  • Ruminatiestoornis: je brengt van tijd tot tijd voedsel op uit je maag en herkauwt dit zonder dat je misselijk bent. Deze aandoening komt vooral voor bij (jonge) kinderen en kan in worden gedeeld bij de ontwikkelingsstoornissen. Je spuugt soms deels al verteerd voedsel uit, maar dit kan eveneens weer in worden geslikt. Deze aandoening kan gewichtsverlies, uitdroging, groeiproblemen, ondervoeding en zelfs de dood tot gevolg hebben.
  • Selectieve eetstoornis is een stoornis waarbij je erg kieskeurig bent over wat je wel en niet wilt eten.

Oorzaken van eetstoornissen

Mogelijke oorzaken voor een eetstoornis zijn:

  • Voorbeschikkende factoren die je in het bijzonder terugvindt bij personen die in hun persoonlijkheid extra kwetsbaar zijn (zij hebben bijvoorbeeld niet veel zelfvertrouwen, zijn zeer perfectionistisch, willen controle hebben over hun leven of zijn erg angstig). Wanneer er niet veel over gevoelens wordt gesproken, of als er veel geruzied wordt, binnen een gezin dan zal dit mogelijk een eetstoornis in de hand werken. Ook de maatschappij kan als een voorbeschikkende factor het ontwikkelen van een eetstoornis beïnvloeden doordat (vooral vrouwen) vaak overladen worden met zogenaamde ideale maten. Verder kunnen eveneens tegenstrijdige verwachtingen opkomen, zoals sterk voor de buitenwereld met als tegenhanger zorgzaam binnen het gezin.
  • Uitlokkende factoren kunnen onder andere ontstaan bij het overlijden van een dierbare, of bij opmerkingen over je uiterlijk. Voor kwetsbare personen, kunnen dergelijke situaties net de spreekwoordelijke druppel zijn en de kans op een eetstoornis groter maken.
  • In stand houdende factoren zijn omstandigheden waardoor je aan de eetstoornis blijft lijden. Een eetstoornis kan bijvoorbeeld een heleboel lichamelijke processen aanwakkeren en emotionele- en cognitieve problemen veroorzaken, die de stoornis nog sterker maken. Soms ga je over tot compenserende maatregelen, zoals streng vasten of extreem veel sporten, zodat je hongergevoel dikwijls zeer sterk wordt beproefd en er een grotere kans op eetbuien ontstaat.

Een eetstoornis komt dus meer voor bij extra kwetsbare mensen, of een meer dan gemiddeld gebrek aan weerbaarheid. Deze personen zijn minder bestand tegen stress waardoor zowel externe- als interne omstandigheden eerder door een individu als belastend ervaren worden.

Het behandelen van eetstoornissen

Voor veel mensen met een eetstoornis bestaat een behandeling dan ook uit het herstellen van het voedingspatroon, een cognitieve gedragstherapie en psychologische ondersteuning om eventueel niet goed verwerkte ervaringen te verwerken.