Het lijkt erop dat JavaScript is uitgeschakeld. Schakel dit in om ervoor te zorgen dat deze website correct werkt.

Depressie

Een stemmingsstoornis die zich kenmerkt door het verlies van levenslust of een zware neerslachtigheid wordt een depressie genoemd. In de volksmond wordt de term depressief eveneens toegepast om verschillende gemoedstoestanden aan te duiden, uiteenlopend van een kortstondige dip tot een ernstige vorm neerslachtigheid. Een klinische depressie is een combinatie van verschillende symptomen en er kan geen verklaring gegeven worden voor het verlies van de levenslust of de ernstige neerslachtigheid. Er kan worden gesproken van een klinische depressie op het moment dat aan bepaalde criteria is voldaan. Niet elke depressieve-, neerslachtige- of verdrietige stemming is echter een psychische aandoening.

Recidiverende depressieve stoornis

Een periode waarin je last hebt van depressieve symptomen hebt, wordt ook wel als een depressieve episode aangeduid. Wanneer je vaker van dit soort episoden hebt dan is er sprake van een (recidiverende) depressieve stoornis. De kans dat je terugvalt na een eerste depressie bedraagt ongeveer 30 procent. Deze kans neemt, na een tweede depressie toe tot 75 procent en na een derde depressie tot zelfs circa 90 procent. Dikwijls is het herstel van een depressieve episode niet volledig en blijven restsymptomen bestaan die de kans op een terugval zullen vergroten. Een eerste episode van depressiviteit kan bij jong en oud ontstaan en de duur kan van geval tot geval verschillen. Vandaag de dag wordt eveneens de naam unipolaire depressie gebruikt om een onderscheid te kunnen maken met depressies bij verschillende bipolaire stoornissen.

Criteria om te spreken van een depressie

Om de diagnose ernstige depressieve episode te kunnen stellen moet er minimaal van één of twee van de onderstaande elementen sprake zijn:

  • Een gedeprimeerde stemming,
  • Het verlies van belangstelling of plezier.

Bij deze criteria dient uitgesloten te worden dat ze het gevolg zijn van een lichamelijke aandoening of veroorzaakt zijn door stemmingsincongruente wanen of hallucinaties. Het is voldoende om één van deze symptomen te hebben als er eveneens sprake is van minimaal vier van de volgende verschijnselen:

  • Een gedeprimeerde stemming voor de duur van het grootste gedeelte van een dag,
  • Er is sprake van een duidelijke vermindering van de belangstelling in plezierige activiteiten,
  • De eetlust is veranderend en er is sprake van een toe- of juist afname van het lichaamsgewicht,
  • Het slaappatroon is verstoord (abnormaal veel slapen of juist slapeloosheid),
  • Activiteitenniveaus zijn veranderd (ongewoon traag bewegen of rusteloos zijn),
  • Bijna dagelijks vermoeid zijn of een gebrek aan energie hebben,
  • Gevoelens van hulpeloosheid, bezorgdheid, schuld en/of angst ervaren,
  • Minder goed kunnen concentreren Verminderde capaciteit of besluiten te kunnen nemen,
  • Gedachten aan zelfdoding.
  • De verschijnselen vallen niet onder de criteria van een gemengde episode,
  • De verschijnselen hebben klinisch significant lijden tot gevolg of vormen een belemmering in belangrijke omstandigheden (bijvoorbeeld beroepsmatig of sociaal).
  • De verschijnselen worden veroorzaakt door directe fysiologische effecten door het gebruik van middelen (zoals geneesmiddelen of drugs) of een somatische aandoening (zoals een tekort aan schildklierhormoon, ofwel hypothyreoïdie).
  • Door rouw kunnen de verschijnselen niet beter verklaard worden, deze duren meer dan twee maanden of kenmerken zich door een functioneringsbelemmering, stereotype gedrag (preoccupatie) met een gevoel van waardeloosheid, gedachten aan zelfdoding, psychotische verschijnselen of psychomotorische achteruitgang (retardatie).

Op basis van een aantal symptomen kan er een onderscheid worden gemaakt in de ernst van een depressie. Je moet je hierbij wel bedenken dat de mate van lijdensdruk voor het gros de bepalende factor is voor de ernst van een depressie. De volgende onderverdeling wordt vaak gemaakt:

  • Depressie als symptoom als er alleen één van de gestelde criteria om een depressie te diagnosticeren aanwezig is,
  • Depressie als syndroom (Minor depression) wanneer er twee tot vier criteria waar te nemen zijn,
  • Depressie als stoornis (Major depression) indien er vier tot negen criteria zcih laten zien.

Kinderen en een depressie

Bij een kind zal het vaak vrij lastig zijn om een depressie vast te stellen. Symptomen van kinderen bij een depressie zijn:

  • Een verminderde, of geen, eetlust,
  • Slaapproblemen, bijvoorbeeld nachtmerries,
  • Gedragsproblemen,
  • Verminderde schoolprestaties,
  • Belangrijke veranderingen in het gedrag (bijvoorbeeld agressie, teruggetrokkenheid of lusteloosheid).

Ouderen en een depressie

Bij oudere mensen zal een depressie zich doorgaans niet uiten in somberheid omdat ouderen niet vertrouwd zijn met deze term. Vaak zal aan worden gegeven dat er sprake is van een verlies aan belangstelling en zullen er eerder fysieke klachten worden geuit.