Posters van beroemdheden
Ieder meisje dat opgroeide in de nineties had minimaal één poster aan de wand van haar kamertje hangen. Deze posters waren vooral fraaie plaatjes van pop- en filmsterren, maar konden ook sporthelden op hun best laten zien. Het aanbrengen van deze posters heeft bij een heleboel ouders voor nachtmerries gezorgd. De wanden waren daardoor immers bezaaid met gaatjes of met resten plakband zodra de posters waren weggehaald. Zelfs na jaren kunnen deze tekenen aan de muur nog dienst doen als herinnering aan de crush van hun dochter.
Oplichtende sterrenhemel
Op het moment dat een nineties-meisje het licht uit moest doen van haar ouders, kon ze toch nog uren naar het plafond liggen staren. Het plafond van haar kamer was immers bezaaid met zogenaamde glow in the dark-stickers in de vorm van sterren en andere hemellichamen. Het leek dan dus niet alsof ze onder de blote sterrenhemel de nacht door kon brengen. Alleen met die gedachten kon ze urenlang mijmeren over romantische avonturen die ze wilde beleven met de prins op het witte paard. Ver weg, ergens in vreemde oorden.
Kunstzinnige muren
In de gemiddelde kamer van een tienermeisje in de jaren negentig waren de muren bedekt met een enorm druk patroon. Op die manier kon je immers indruk maken op je vriendinnen. Zeker als je bijzondere stempeltechnieken onder de knie had weten te krijgen, of goed uit de voeten kon met artistieke spatjes in allerlei felle tinten. Sommige nineties-meisjes wisten hun ouders zelfs zo ver te krijgen dat ze gekleurde verfbogen in hun kamer aan mochten brengen.
Een lavalamp
Een heleboel winkels in de jaren negentig zijn er rijk door geworden: de verkoop van zogeheten lavalampen. Lavalampen zorgen er bij een groot aantal meisjes, en jongens, in de jaren negentig voor dat ploeteren op vraagstukken voor de natuurkundeles een beetje draaglijker werd. In de meeste tienerkamers stonden in die tijd dan ook vaak deze felgekleurde lampen. Bij de bewegingen van de kleurige bollen kon je bovendien heerlijk wegdromen.
Een zitzak
Hoewel de meeste tieners niet snel toe zouden geven dat een zitzak eigenlijk helemaal niet comfortabel zat, hebben de meest nineties-meisjes er talloze uren op doorgebracht. Zitzakken waren in allerlei kleuren en motieven te koop zodat ze altijd wel in het interieur pasten. Een groot nadeel van een zitzak is echter het moment dat deze versleten raakt. De vloer van de kamer zal dan plotseling bezaaid liggen en duizenden kleine balletjes die uit een gapend gap van dit uniek meubelstuk waren ontsnapt. De meeste tieners namen met een zwaar hart afscheid van hun zitzak toen de tijd daar was.
Dagboek met slot
Een nineties-meisje schreef al haar belevenissen en problemen op in een dagboekje met een heus slot. Deze slotjes waren overigens geen zekerheid dat niemand hun geheimen ooit te weten zou komen. Met behulp van een haarspeld was dit namelijk binnen no time gekraakt. Na verloop van tijd, als het meisje in kwestie het beschrijven van haar overpeinzingen beu was, verdween haar dagboekje in een hoekje om bergen stof te vergaren.
Stressballetjes
Stressballetjes waren in de jaren negentig in een heleboel varianten te koop. Zo waren er gezichtjes, hartjes en diertjes. Aan het einde van hun tienertijd had een nineties-meisje dan ook vaak een enorme verzameling van stressballetjes. Deze verzameling was namelijk nooit volledig en altijd was er wel een kleur of vorm te bedenken die je nog niet in je bezit had. In de regel zorgden deze balletjes echter niet voor een afname van de mate van stress waaraan tieners in de tijd blootgesteld werden
