Het lijkt erop dat JavaScript is uitgeschakeld. Schakel dit in om ervoor te zorgen dat deze website correct werkt.

Abortus in België: alles over de wetgeving en het verloop

Sien Vanneste
5 min read

Op 24 juni werd in de Verenigde Staten het ‘Roe versus Wade’-arrest verworpen. Maar hoe zit het in België? Wanneer mag je een abortus ondergaan en hoe gaat dat in zijn werk?

In België is de kans dat een vrouw in de loop van haar leven een abortus laat uitvoeren één op vijf. Een vrouw heeft in België het recht om een abortus of vrijwillige zwangerschapsafbreking aan te vragen onder bepaalde voorwaarden. Zo is abortus legaal tot en met twaalf weken wanneer de foetus een beperking heeft, wanneer de gezondheid van de vrouw in gevaar is of wanneer de vrouw in nood is. De abortus kan zoals eerder vermeld plaatsvinden tot het einde van de twaalfde week na de bevruchting, ofwel veertien weken na de eerste dag van de laatste maandstonden. Eerst is er een door de wet verplicht gesprek in het abortuscentrum of ziekenhuis, waarna de vrouw een bedenktijd heeft van minstens zes dagen voordat de eigenlijke abortus kan plaatsvinden.

Een abortus is toegestaan door de Belgische wet en werd in 2018 uit het strafwetboek gehaald. Het wordt niet meer gezien als een misdrijf ,maar wanneer een abortus wordt uitgevoerd buiten het wettelijk kader is dit nog steeds strafbaar. Een zwangerschapsafbreking buiten de voorgenoemde voorwaarden resulteert in een gevangenisstraf voor de vrouw van minimum een maand tot maximum een jaar en een geldboete van 50 tot 200 euro. Naast de vrouw kan ook de abortusverlener gestraft worden. Abortus is dus wel erkend en wordt terugbetaald door je ziekenfonds.

In november 2019 is er sprake geweest om de abortuswet aan te passen. De grote veranderingen zouden zijn:

  • de termijn waarop vrouwen een abortus mogen laten uitvoeren verlengen tot achttien weken in plaats van twaalf weken,
  • de bedenktijd verlagen naar 48 uur tussen het eerste gesprek en de abortus en
  • abortus volledig uit het strafwetboek halen.

Verder kan ook elke zorgverlener weigeren een abortus uit te voeren, maar moet deze persoon de vrouw wel doorverwijzen. Het zou ook strafbaar worden om iemand fysiek toegang te versperren tot een abortuscentrum of om foute informatie te verspreiden. Er zijn verschillende redenen om de bedenktijd te verlagen. Zo werd aangehaald dat een wanneer een vrouw ongewenst zwanger is, ze de zwangerschap zo snel mogelijk wil afbreken en de bedenktijd als overbodig ervaart. Tegenstanders vonden het dan weer te kort, al blijft de mogelijkheid om meer bedenktijd te nemen. Dit amendement werd verworpen in de Kamer.

Het verloop van een abortus

Het gehele proces van zwangerschapsafbreking start wanneer iemand belt naar het abortuscentrum voor een afspraak. Dit kan na een afspraak met de huisarts of op eigen initiatief. Tijdens dit eerste gesprek worden enkele praktische zaken besproken en de duur van de zwangerschap ingeschat. Er wordt tijdens dit telefoongesprek ook een afspraak gemaakt voor een vooronderzoek in het centrum. Dit vooronderzoek gebeurt bij een psychosociale medewerker. Hierbij worden alle bedenkingen en overwegingen, de opties die de cliënt heeft en het meest geschikte voorbehoedsmiddel voor de toekomst besproken. Er gebeurt dan ook een medisch vooronderzoek waarbij met een echografie de duur van de zwangerschap wordt bepaald, de medische voorgeschiedenis van de cliënt wordt besproken en medische vragen rond anticonceptie worden beantwoord. Na het vooronderzoek volgt er een wachttijd van minstens zes dagen. Na deze bedenktijd volgt een tweede afspraak in het centrum voor de abortus. Een nagesprek is mogelijk indien gewenst. Ook de arts in het centrum kan beslissen of een controle na de behandeling nodig is, dit kan eventueel ook bij de huisarts of gynaecoloog.

Er zijn twee methodes om een zwangerschap af te breken, namelijk de abortuspil en de zuigcurettage. De methode wordt gekozen aan de hand van de duur van de zwangerschap, medische achtergrond, de situatie en de voorkeur van de cliënt. De abortuspil kan ingenomen worden tot en met acht weken zwangerschap. De zuigcurettage kan tot twaalf weken na de bevruchting of veertien weken na de laatste maandstonden toegepast worden. Wanneer iemand kiest voor de eerste methode, namelijk de abortuspil, neemt deze persoon een tablet mifepriston in waardoor er een kunstmatig miskraam wordt opgewekt. Na één of twee dagen komt de vrouw terug naar het centrum om de tabletten misoprostol vaginaal in te brengen. Indien nodig kunnen de tabletten ook oraal ingenomen worden, waarbij de vrouw ze laat smelten in de mond. Misoprostol zorgt ervoor dat de baarmoeder beter gaat samentrekken. Voor de eerste tablet moet de vrouw een halfuur in het centrum zijn, voor de tweede tabletten zo’n vier uur. De tweede mogelijke methode, namelijk de zuigcurettage, gebeurt in het centrum onder plaatselijke verdoving en duurt ongeveer vijftien minuten. Hierbij wordt de baarmoeder leeggezogen met een klein buisje. Daarna kan de cliënt uitrusten in het centrum, waardoor de totale tijdsduur van de methode anderhalf tot twee uur bedraagt.

Zit je zelf met vragen rond abortus? Neem dan contact op met een abortuscentrum bij jou in de buurt.

Door Sien Vanneste

Lees Meer ...

Deze artikelen kunnen u misschien ook interesseren…