Nog iedere dag raken er mensen besmet met het coronavirus. Sommigen zijn dan ook bang om anderen te besmetten, wat een impact heeft op hun mentale weerbaarheid. Wij spraken met Laure, 27 jaar en project marketeer bij een mediagroep. Ze verloor haar opa aan het coronavirus en leeft met een constante angst om anderen te besmetten.
Contact van achter het raam
Heel de wereld voelt momenteel de impact van het coronavirus, maar voor personen die in een rouwproces verwikkeld zijn, is de impact nog zwaarder. Het overlijden van haar opa zorgde ervoor dat Laure zeer angstig en emotioneel was. ‘Gelukkig hebben we hem nog achter glas kunnen zien in het rusthuis, maar de aftakeling is zeer snel gegaan. De laatste drie dagen kon hij niks meer eten en was het moeilijk om echt contact met hem te hebben. We zwaaiden van achter het raam en we hadden oogcontact, maar meer niet. Hij had Parkinson dus zijn lichaam was te zwak om te vechten tegen het virus.’ Het afscheid van haar opa gebeurde in intieme kring, ongeveer vijftien personen waren aanwezig. Laure had op zich geen probleem met een begrafenis in kleine kring, maar ze vond het wel raar dat iedereen na de dienst meteen terug naar huis moest.
‘Toen we vernamen dat mijn opa besmet was, hebben mijn familieleden en ik veel gehuild. Mijn eerste reactie was dat ik wou helpen vechten tegen het virus.’ Het werd al snel duidelijk dat het geen goed idee was om Laure haar opa naar het ziekenhuis te brengen, dus besloot de familie om hem in zijn vertrouwde omgeving, het rusthuis, te laten. Daarna konden ze niets anders doen dan afwachten en hem met de hulp van de zorgkundigen nog een mooie tijd proberen te bezorgen. ‘We vermoeden dat hij niet superhard heeft geleden, want hij lag behoorlijk rustig. Ik hoop wel dat mijn mama zijn overlijden een plaats kan geven. Ik weet niet goed welke impact dit zal hebben op lange termijn. Gelukkig hebben mijn mama en tante en erg goede band en hebben ze veel steun aan elkaar.’
Een constant gevoel van angst
Het gebrek aan echt sociaal contact heeft een grote impact gehad op Laure tijdens deze zware periode. ‘Mijn andere opa ligt ook in het ziekenhuis, dus dat is wel hard. Gelukkig heeft hij geen corona. Ik en mijn familieleden blijven wel langsgaan bij mijn oma, maar we gaan niet binnen in huis en we behouden ook een veilige afstand.’ Laure woont normaal gezien alleen, maar ze besloot om tijdens deze coronaperiode terug thuis te gaan wonen, omdat de eenzaamheid anders te hard zou toeslaan. ‘Ik heb gelukkig veel steun gehad aan mijn familie in deze tijden, vooral omdat ik nu voor even terug bij mijn ouders woon. Het voelt goed om bij mijn familie te zijn. Aan de andere kant voel ik me ook wel angstig, omdat ik zo nauw betrokken ben bij de situatie. Ik hoop dat er niemand anders getroffen wordt.’
Naast de angst dat er mogelijk iemand anders in haar dichte omgeving getroffen wordt door het virus, is Laure ook bang om andere mensen te besmetten, vooral haar oma en haar ouders. Ze is constant bang, behalve als ze aan het werk is of andere afleiding heeft. ‘Ik word wakker ’s nachts, heb last van een gevoel van druk op de borst en ik hoop de hele tijd dat er niet nog eens slecht nieuws komt.’
Laure is niet echt bang voor haar eigen gezondheid. Ze let er wel op om niet besmet te worden, maar ze vooral bang om drager van het virus te zijn. Daarom respecteert ze de opgelegde maatregelen nauwgezet. ‘Ik ontvang wel vrienden, maar we houden afstand en we proberen buiten te zitten bij mooi weer. Het voelt niet goed om de maatregelen te overtreden.’ Omdat ze zo hard wordt geconfronteerd met het coronavirus, heerst er bij Laure een gevoel van ongeloof en boosheid wanneer ze ziet dat sommige mensen de regels niet respecteren. ‘Ik denk dat mensen pas beseffen hoe ernstig de situatie is wanneer ze er van dichtbij mee geconfronteerd worden, helaas…’
De manier waarop je omgaat met tegenslagen en moeilijke situaties hangt grotendeels af van je mentale veerkracht. Wil je weten hoe het met je mentale veerkracht gesteld is? Kom het te weten met deze test.