Een diagnose lopersknie (runners knee) komt vaak voor binnen de loopsport. Veel lopers kennen de term dan ook wel, maar weten niet wat een lopersknie juist inhoudt. Laat staan hoe het tot stand komt of hoe je het kan vermijden.
Hieronder bekijk ik wat wetenschappelijk onderzoek ons vertelt over deze specifieke blessure, hoe ze ontstaat…
Wat is een lopersknie?
Een lopersknie is een overbelastingsblessure met inspanningsgebonden pijn aan de buitenzijde van de knie. De blessure komt regelmatig voor, wetenschappelijke cijfers wisselen per onderzoek en onderzoeksgroep. Bij lopers is er een incidentie tussen de 2% tot 15%.
Een lopersknie komt voornamelijk voor bij hardlopers, maar sporadisch ook bij wandelaars en fietsers.
In het beginstadium ontstaat de pijn vaak na een voorspelbare afstand en trekt ze ook snel weer weg in rust. Als de blessure heviger is, kan deze sneller optreden en langer aanhouden.
Drie hoofdoorzaken voor ontstaan lopersknie
Het mechanisme tot ontstaan van deze klachten kunnen we onderverdelen in drie hoofdoorzaken.
Patellofemoraal syndroom
Het patellofemoraal pijnsyndroom is een complex beeld van pijnklachten aan de buitenzijde van de knie en/of rondom de knieschijf. Een combinatie van meerdere factoren, met als belangrijke component overbelasting, veroorzaakt deze klacht. Het is het mechanisme dat procentueel het vaakst aan de basis ligt van een runners knee.
De behandeling is vaak een combinatie van oefentherapie en aanleren van een
correcte looptechniek. Vaak zien we tijdens het lopen een te lage cadans (het
aantal passen per minuut).
Iliotibiale band syndroom
Aan de buitenzijde van het bovenbeen loopt van de heup naar de knie een peesblad (iliotibiale band). Dit peesblad loopt over de knie aan de buitenzijde. Door druk van deze band op het bot van het bovenbeen, kan het weefsel ertussen geklemd of geïrriteerd worden. Het gevolg is een irritatie of ontsteking die pijn kan veroorzaken voor of na het lopen.
Voorheen werd gedacht dat een wrijving van dit peesblad op het bot de
ontsteking veroorzaakte. Maar recent onderzoek wijst erop dat het eerder de
druk is die dit veroorzaakt.
Ook hier ervaren we positieve resultaten met kinesitherapie. De nadruk wordt gelegd
op oefentherapie en aanpassing van de looptechniek. Hier merken we vaak een
adequate cadans, maar zien we het cross-over fenomeen: de benen kruisen de
middenlijn van ons lichaam bij de landing.
Laterale meniscus problematiek
Bij ‘oudere’ lopers kan een lopersknie ook te wijten zijn aan problemen van onze laterale (buitenste) meniscus. Dat geeft ook pijn aan de buitenzijde van de knie en wordt vaak over het hoofd gezien.
De reden ligt in dit geval niet in de looptechniek van de loper. De oorzaak is eerder een degeneratief proces van de meniscus. Medische beeldvorming kan hier vaak uitsluitsel brengen.
Maar we blijven positief. Ook hier brengt oefentherapie positieve resultaten! De revalidatie is vaak van lange duur en intensief. Maar stoppen met lopen is zeker niet aan de orde.
Voorkom overbelastingsblessures!
Plotselinge toename van trainingsduur of trainingsintensiteit ligt vaak aan de basis van deze overbelastingsblessures. Ook beginnende hardlopers zijn vatbaarder, net als lopers die na een lange periode sport hervatten.
Preventie en een goede begeleiding zijn hier dus zeker aan te raden. Laat bij een blessure ook de moed zeker niet zakken en berg uw loopschoenen niet op. Adequate kinesitherapie en correctie van uw looptechniek geven positieve resultaten!
