Het lijkt erop dat JavaScript is uitgeschakeld. Schakel dit in om ervoor te zorgen dat deze website correct werkt.

Verpleger intensieve zorgen: “Corona is als oorlogsgeneeskunde: je staat voor een vijand die je niet kent”

5 min read

Verpleger Stef D’hoore werkt op de dienst intensieve zorgen in het AZ Nikolaas in Sint-Niklaas. Hij maakte de eerste coronagolf van dichtbij mee en zag wat die onzichtbare vijand met patiënten doet … 

“We hebben in die eerste periode gezien hoe patiënten in een zeer korte tijd enorm achteruit gingen”, legt Stef uit. “Als de spoeddienst ons belde om te melden dat er een coronapatiënt aankwam, wisten we dat de kans groot was dat die persoon geïntubeerd zou moeten worden. Dat wil zeggen dat er een buisje in de luchtpijp wordt geplaatst, zodat wij de ademhaling kunnen overnemen, omdat de patiënt dat niet meer zelfstandig kan. Maar dat betekent dus ook dat we die patiënt in een kunstmatige coma moeten brengen. Vaak was er op dat moment geen tijd meer om familie op te bellen, wat het voor de patiënten in kwestie heel moeilijk maakte. Op de vraag ‘wanneer maak je mij terug wakker?’ kon ik geen antwoord geven …” 

“Klassieke ziektes zijn al heel vaak onderzocht. Neem nu de ‘gewone’ griep. Die kennen we al tientallen jaren. Toegegeven: we weten dat die zich regelmatig aanpast, maar ook daar kunnen we op inspelen. Corona is nieuw, ook voor ons. En er mag dan wel heel veel onderzocht worden op korte tijd, de wetenschap zit nu eenmaal zo in elkaar dat je op een paar maanden tijd niet alle antwoorden kan vinden. Zo hebben we medicatie geprobeerd die achteraf toch niet bleek aan te slaan. Op dat moment is het als oorlogsgeneeskunde: je staat voor een vijand die je niet kent en je doet er alles aan om die te verslaan.” 

“Waar zijn we mee bezig?”

“Tijdens de lockdown werken was enorm beangstigend. Wanneer ik ’s ochtends naar het werk vertrok, was er nog niemand op de baan. Vervolgens kwam ik aan in het ziekenhuis, waar er steevast een enorme chaos heerste. En ’s avonds stapte ik het ziekenhuis terug uit, en was er opnieuw geen kat te zien. Heel surrealistisch, maar je doet gewoon voort. Vaak dacht ik pas thuis, bij mijn familie: “wat zijn wij eigenlijk aan het doen?!” Het was een ingrijpende periode, maar ze heeft ons als medisch team wél dichter bij elkaar gebracht. Je moet op dat moment heel nauw samenwerken, nog meer dan normaal. Er is geen ruimte voor fouten. Die is er in onze job natuurlijk nooit, maar het is toch anders. Je hebt elkaar heel hard nodig. Iemand op zijn buik draaien bijvoorbeeld, dat kan ik niet alleen, daarvoor moesten we met vier of vijf verpleegkundigen zijn.” 

“Of we te weinig steun hebben gekregen van de overheid? Daar kan ik moeilijk op antwoorden. Ik denk dat de steun voor de gezondheidszorg de laatste tientallen jaren sowieso te beperkt was. Maar in ons ziekenhuis hadden wij niet te klagen. We hebben altijd veilig kunnen werken en alles werd voor ons voorzien. In tegenstelling tot veel woonzorgcentra beschikten wij wél steeds over voldoende beschermingsmateriaal. Volgens mij zijn we nu ook beter voorbereid dan voordien. Alles is in grote aantallen besteld, er is al heel veel onderzoek naar het virus gedaan en we weten nu ook al wat er niét werkt.”

We hebben het in onze nieuwe podcastaflevering ‘het coronavirus: trial & error’ samen met onder andere Stef D’hoore over het coronavirus. Benieuwd? Beluister de volledige aflevering hieronder.

Je bent er nooit helemaal op voorbereid, maar een ziekenhuisopname kan van vandaag op morgen noodzakelijk zijn. Wanneer je langdurig in het ziekenhuis moet verblijven en daarbovenop nog eens dient te revalideren, is een goede hospitalisatieverzekering zeker geen overbodige luxe. Zo biedt OZ verschillende mogelijkheden: Hospitalia, Hospitalia Medium en Hospitalia Plus. Dankzij die verzekeringen kan je de hoge kosten drukken en ben je goed verzekerd aan een voordelig tarief.

Door

Deze artikelen kunnen u misschien ook interesseren…

Lees Meer ...

Deze artikelen kunnen u misschien ook interesseren…