Zware of pijnlijke benen, gezwollen enkels, blauwe plekken op de benen, spataders: het kunnen allemaal symptomen zijn van de veneuze ziekte. Die ziekte houdt in dat kwetsbare aders in de benen uitzetten waardoor het bloed er stagneert, met een ontsteking in die aders tot gevolg. Laura De Naeyer heeft bijvoorbeeld last van spataders.
“Ik was nog heel jong toen het begon: rond mijn zestiende kreeg ik voor het eerst spataders. Echt een verrassing was dat eigenlijk niet: spataders zijn vaak erfelijk, en zowel mijn mama als mijn oma hebben er ook allebei last van. Niet abnormaal dus dat ik er ook mee te kampen kreeg.
De eerste jaren stoorde het mij niet echt en heb ik wat afgewacht. Maar toen ik begin de twintig was, begon ik het toch wel vervelend te vinden. Ik was toch echt nog jong om daar al last van te hebben, dacht ik. En dus ging ik op zoek naar mogelijke behandelingen. Toen ik 24 was, besloot ik een behandeling met inspuitingen te ondergaan. Ik kreeg drie keer die inspuitingen en moest daarna steunkousen dragen.
Helaas was het resultaat niet wat ik ervan had verwacht. Bepaalde spataders gingen wel weg, maar het leek alsof die wat later gewoon op een andere plaats terugkwamen. Niet zo lang na de behandeling had ik dus gewoon weer evenveel spataders als ervoor. Omdat de resultaten niet blijvend waren, besloot ik die behandeling niet verder te volgen.
Die behandeling is nu vijf jaar geleden, en ik heb het gevoel dat het nu vrij stabiel blijft allemaal. Er komen niet echt nieuwe spataders bij, gelukkig maar. Het ene moment kan ik het wat meer relativeren dan het andere: soms storen die spataders mij echt en bekijk ik welke opties er nog zijn om ze te laten weghalen. Maar een laserbehandeling is bijvoorbeeld vrij ingrijpend, en dat heb ik er momenteel niet voor over. Bovendien zijn niet alle spataders die ik heb dik, en dat betekent dat ze niet allemaal behandeld kunnen worden. Voorlopig laat ik het dus zo.
Los van het visuele heb ik er trouwens ook niet echt last van. Als er tijdens de volleybal eens per ongeluk een bal hard op zo’n spatader belandt, zwelt die op en is het wel pijnlijk; maar dat is de uitzondering. Onder normale omstandigheden doet het geen pijn.
Toch heeft het natuurlijk wel een impact. Zeker toen ik nog zo jong was, was het heel confronterend om daar op die leeftijd al last van te hebben. Bij mijn zijn de spataders heel uitgesproken op één been, en dat valt dus wel op. Ik schaamde me daarover, en probeerde vooral lange kleedjes of broeken te dragen. Ondertussen probeer ik mij er niet te veel van aan te trekken, al probeer ik er in de zomer eerst voor te zorgen dat mijn benen wat gebruind zijn vooraleer ik met blote benen rondloop, omdat het dan minder opvalt. Het begin van de lente vind ik op dat vlak dus een moeilijke periode.
Ik zou eigenlijk geen echt aansluitende skinny-broeken mogen dragen, omdat dat een impact zou kunnen hebben op de spataders. Maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik het niet altijd kan laten en ik heb niet de indruk dat het bij mij echt een verschil maakt. Ze zeggen dat veel rechtstaan ook een negatieve invloed zou kunnen hebben. Ik geef les, waardoor ik veel moet rechtstaan en rondlopen, maar ik heb het gevoel dat dat net goed is en voor een vlotte bloeddoorstroming zorgt: mocht ik een job uitoefenen waarbij ik de hele dag zou moeten zitten, zou het veel erger zijn.
Ik zou als tip vooral nog willen meegeven: denk goed na over mogelijke behandelingen. Informeer je, lees je in, zoek mensen die ervaring hebben met de behandeling die je voor ogen hebt … Zo kan je veel beter inschatten wat je kan en mag verwachten voordat je je aan een behandeling waagt. Zelf hou ik goed in de gaten hoe het evolueert. Mocht het medisch echt noodzakelijk zijn, dan zou ik wel een ingreep ondergaan.”
Wil jij weten of je een eventueel risico loopt op de veneuze ziekte of aderaandoeningen? Kom het te weten via jouw persoonlijk aderrapport.