Een buikje, cellulite, een litteken, een rimpel hier en daar … We hebben allemaal wel iets waar we onzeker over zijn. Zo ook Ouarda, Ann-Sophie, Sharon en Lennie. Toch houden deze prachtige vrouwen meer dan ooit van hun lichaam. De komende vier weken vertellen ze waarom. Vandaag is het de beurt aan Sharon, die aan de ziekte van Berger lijdt en drie keer per week aan de nierdialyse moet.
‘Als tiener kreeg ik last van felle hoofdpijn. Enkele jaren en heel wat dokters later viel het verdict: ik lijd aan de ziekte van Berger; een auto-immuunziekte die een ontsteking van de nieren veroorzaakt en op termijn tot blijvende nierschade kan leiden. De dokter zei me dat ik ooit nierdialyse nodig zou hebben en drie jaar later, in oktober 2017, was het zo ver. Sindsdien moet ik op maandag, woensdag en vrijdagvoormiddag naar het ziekenhuis, waar mijn bloed op vier uur tijd gezuiverd wordt door een kunstnier. Na zo’n halve dag dialyse heb ik vaak hoofdpijn – ze noemen dat een dialysekater – en ben ik heel moe. Omdat mijn nieren allebei nog amper werken, sta ik op de wachtlijst voor een transplantatie. Wanneer ik mijn nieuwe nier krijg, valt echter moeilijk te voorspellen. Ik kijk er sowieso enorm naar uit, want dan heb ik geen dialyse meer nodig. Tot dan is het tandenbijten.’
‘Omdat mijn nieren allebei nog amper werken, sta ik op de wachtlijst voor een transplantatie’
Sharon
‘Ik heb een grote, witte plakker op mijn borst. Daaronder zit mijn katheter. Of ik er in de zomer vaak opmerkingen over krijg? Ja, toch wel. Mensen vragen me dan bijvoorbeeld of ik een nieuwe tatoeage liet zetten. De impact van de ziekte op mijn leven is enorm. Zo kan ik niet gaan werken en het is door de neveneffecten van de dialyse soms moeilijk om af te spreken met mijn vriendinnen. In oktober belandde ik in een depressie. Ik verbleef drie weken in een psychiatrisch ziekenhuis en volgde nadien nog twaalf weken dagtherapie. Nu gaat het weer beter met me. Ik wou vandaag graag meedoen omdat ik wil aantonen dat iedereen tevreden mag zijn met wie hij of zij is. Ben ik zelf altijd tevreden met mijn lichaam? Nee, maar ik heb wél die ambitie.’