Medische onderzoeken naar huidkanker zijn ontzettend duur maar wel nodig. Deze leiden tot aanzienlijk minder sterfgevallen, omdat er steeds betere medicijnen op de markt gebracht worden.
Steeds meer mensen willen zich inzetten om te zorgen dat er sprake is van minder sterfgevallen. En dat kan vandaag de dag ook redelijk eenvoudig. Zo zijn er twee manieren om hier een steentje aan bij te dragen: door te doneren aan een stichting of door zelf deel te nemen aan klinische studies naar medicijnen die huidkanker bestrijden.
Doneren aan een stichting
De budgetten voor de onderzoeken naar huidkanker worden niet altijd vanuit lokale overheden en instanties beschikbaar gesteld. Dit heeft onder andere tot gevolg dat er niet voldoende budget voor medisch onderzoekers en dokters is om deze onderzoeken op de juiste wijze uit te voeren. Zij komen vaak al budget te kort voordat zij het onderzoek volledig hebben kunnen uitvoeren, wat ertoe leidt dat de onderzoeksresultaten incompleet zijn. Dit biedt dan ook geen inzicht in de manier waarop huidkanker behandeld moet worden.
Daarom hebben stichtingen zoals Kom op Tegen Kanker en Stichting tegen Kanker de laatste jaren steeds vaker budget vrijgemaakt voor onderzoeken naar huidkanker. Maar ook deze instanties krijgen niet ieder jaar voldoende geld binnen om alle onderzoeken naar kanker te financieren. Zij hebben dan ook altijd geld nodig om nog meer onderzoeken te steunen. En dit geld zoeken zij onder andere via bedrijven en Belgische huishoudens.
Deelnemen aan klinische studies
Een deelname aan een klinische studie is een goede manier om bij te dragen aan betere ontwikkeling van medicijnen tegen huidkanker. Tijdens een klinische studie krijgen gezonde mensen en patiënten bepaalde medicijnen toegediend, waarbij gekeken wordt welke bijwerkingen deze medicijnen op korte termijn kunnen veroorzaken. Dit biedt dokters en producenten van medicijnen goede inzichten in de manier waarop zij het medicijn moeten aanpassen om te zorgen dat er enkel aanvaardbare bijwerkingen kunnen optreden. Immers, geneesmiddelen zonder bijwerkingen bestaan niet. Dit wordt ook steeds in elke bijsluiter uitdrukkelijk vermeld. Zolang de voordelen van een medicijn opwegen tegen de nadelen is dit aanvaardbaar.
Bij deelname aan een klinische studie mag men ervan uitgaan dat de medicijnen die worden toegediend niet levensgevaarlijk zijn. De veiligheid wordt gegarandeerd door de opvolging van de artsen die op hun beurt de op voorhand opgelegde procedures naleven en opvolgen. Zo kan en mag een klinische studie ook enkel van start gaan nadat een ethisch comité (vertegenwoordiging van artsen, professoren) en de overheid hiervoor expliciet hun goedkeuring gaven. Daartoe moest eerst een analyse ingediend worden die de mogelijke risico’s en voordelen in kaart bracht voor alle deelnemers aan de studie.
