Politiek verzet tegen avondklok zwelt aan
Steeds meer politieke stemmen gaan op om de avondklok, die onze bewegingsvrijheid ‘s nachts beperkt, af te schaffen vanaf april. Volgens virologen is de...
Inhoud
Als er sprake is van een aangeboren hartafwijking dan zal het orgaan anders zijn dan bij een gezond persoon. Vaak zal een arts al snel na de geboorte van een baby merken dat er iets aan de hand is met het hartje. In andere gevallen zal een aangeboren hartafwijking pas jaren later aan het licht komen, bijvoorbeeld omdat er hartklachten ontstaan op een volwassen leeftijd.
Een aangeboren hartafwijking ontstaat op het moment dat er tijdens de groei van het foetushart iets misgaat. Kindersterfte als gevolg van een aangeboren hartafwijking zal voornamelijk in de eerste dagen na de geboorte plaatsvinden. Wanneer een baby met een aangeboren hartaanval in leven blijft, zal elke extra dag de kans op een normaal leven, mogelijk met een behandeling, groter worden.
In het gros van alle gevallen zal de oorzaak van een aangeboren hartafwijking nooit helemaal duidelijk worden. In bepaalde gevallen zal erfelijkheid hierbij een rol spelen. In andere gevallen dient de oorzaak te worden gezocht in een infectie of middelengebruik (zoals medicatie of drugs) tijdens de zwangerschap.
Aangeboren hartafwijkingen zijn onder te verdelen in drie groepen, namelijk afwijkingen als gevolg van:
Het hart is niet goed gebouwd, variërend van kleine- tot complexe hartafwijkingen. Enkele aangeboren hartafwijkingen als gevolg van een bouwfout zijn:
1. Ventrikelseptumdefect (VSD): in het tussenschot van de hartkamers bevindt zich een opening.
2. Pulmonalisstenose: er bevindt zich een vernauwing in de toegang van de rechter hartkamer naar de longslagader. Zowel de stam als de takken naar de twee longen als de longslagader kunnen onvoldoende in omvang zijn.
3. Scheef geplaatste aorta: de (overrijdende) aorta is op de beide hartkamers. Aangesloten omdat deze zich niet recht boven het tussenschot ervan bevindt.
4. Verdikte hartspier van de rechter hartkamer: als gevolg van de pulmonalisstenose moet de rechter hartkamer harder werken om het bloed in de longslagader te laten stromen. De rechter hartkamer zal daardoor na enige tijd een dikkere spierwand ontwikkelen.
Door deze transpositie zal de bloedomloop anders zijn dan normaal. De grote- en kleine bloedsomlopen zijn namelijk van elkaar gescheiden en vormen afzonderlijke cirkels, in plaats van de gebruikelijke achtvorm.
Bij deze aangeboren hartafwijking hebben de cellen van de hartspier een afwijkende structuur. Als gevolg hiervan zal het hart minder krachtig samentrekken en ontspant het eveneens minder goed. Het hart pompt niet voldoende bloed rond in het lichaam.
De elektrische prikkel die het hart nodig heeft om naar behoren te kunnen werken, loopt niet goed: te langzaam of juist te snel. Hierdoor zullen er hartritmestoornissen ontstaan en zal het hart minder regelmatig, te traag of juist te snel kloppen.
Steeds meer politieke stemmen gaan op om de avondklok, die onze bewegingsvrijheid ‘s nachts beperkt, af te schaffen vanaf april. Volgens virologen is de...
Een podcast met o.a. sportarts Ruben De Gendt en diëtiste Julie Raekelboom
Een podcast met o.a. Nina Mouton,
de schrijfster van het boek
Een podcast met o.a. fervente vasters Dr. Servaas Bingé en Pieter Loridon