De symptomen die bij een hartritmestoornis op kunnen treden, zijn niet in alle gevallen gelijk. Naast de aard is bijvoorbeeld ook de ernst van de symptomen niet bij iedereen hetzelfde. Zo kun je bijvoorbeeld weinig symptomen hebben en dikwijls niet eens weten dat je hartritme is verstoord, maar je kunt eveneens juist veel klachten hebben en veel last ondervinden van deze aandoening.

Wat is een hartritmestoornis?

Op het moment dat je hartslagen niet in een regelmatig tempo achtereen optreden, kan er worden gesproken van een hartritmestoornis. Je hart slaat dan te snel, te traag of niet regelmatig. Daarnaast kunnen de hartkamers en de hartboezems niet goed onderling samenwerken en een hartritmestoornis veroorzaken. In rust slaat een gezond hart van een volwassene 60 tot 70 keer per minuut. Wanneer deze zich echter lichamelijk in gaat spannen, zal de hartslag oplopen, en per minuut soms wel 150 tot 180 slagen per minuut kunnen behalen.

Als je hartslag voortdurend 100 slagen per minuut of meer bedraagt dan kan er worden gesproken van tachycardie. Indien je hartslag juist constant lager is dan 50 slagen in een minuut dan wordt heb je te maken met bradycardie.

Symptomen van een hartritmestoornis

De aard en de ernst van een hartritmestoornis zal sterk bepalend zijn voor de klachten die je krijgt. In bepaalde gevallen zal het dan ook direct duidelijk zijn dat je te maken hebt met een hartritmestoornis, terwijl in een ander geval andere aandoeningen eveneens je klachten kunnen veroorzaken. Vaak worden de volgende symptomen waargenomen bij een hartritmestoornis:

• je voelt dat je hart een slag overslaat,
• je hebt last van hartkloppingen,
• op je borst zul je een bepaalde druk, of zelfs pijn, voelen,
• je begint heel erg te zweten,
• je voelt je misselijk,
• je gaat je licht in je hoofd voelen,
• je ervaart een onaangenaam gevoel,
• je voelt je angstig,
• je bent benauwd.

Deze symptomen zullen dus niet in alle gevallen en niet bij iedere patiënt voorkomen. Daarnaast zal de ernst van de symptomen van geval tot geval sterk uiteen kunnen lopen.

Risicofactoren voor een hartritmestoornis

Een hartritmestoornis kan door uiteenlopende factoren worden veroorzaakt. Dit wil zeggen dat sommige personen een verhoogde kans hebben om een ritmestoornis van het hart te ontwikkelen. Zo zal een hartritmestoornis ondermeer eerder optreden als je:

• een hogere leeftijd hebt bereikt,
• schildklier te hard werkt,
• eerder een hartinfarct door hebt doorgemaakt,
• lijdt aan een hartspierziekte (cardiomyopathie),
• lijdt aan hartfalen,
• een hartoperatie hebt ondergaan i het verleden,
• rookt
• drugs gebruikt,
• veel en/of vaak alcohol gebruikt,
• een aangeboren afwijking aan je hart hebt.

Op het ogenblik dat je het vermoeden hebt dat er een hartritmestoornis in het spel is dan is het zaak om ook naar je medische voorgeschiedenis en je levensstijl te kijken. Uit deze bronnen kan onder andere een arts veel informatie putten met betrekking tot de kans op hart- en vaatziekten, zoals een hartritmestoornis.

Levensbedreigende hartritmestoornis

• Ventrikeltachycardie, (afgekort VT) kan worden beschouwd als een levensbedreigende hartritmestoornis die ervoor zorgt dat er geen bloed meer door je lichaam kan worden gepompt. Bij een ventrikeltachycardie is je hartslag erg snel, als gevolg van prikkeling van het hart vanuit je hartkamers. Deze prikkels worden vaak veroorzaakt door een litteken dat een hartinfarct heeft achtergelaten. De afgegeven prikkel zal dwars door het normale sinusritme heen kloppen. Maar door de versnelde hartslag kan je hart zich niet meer normaal vullen met bloed en dit niet meer door je lichaam rondpompen. Zo zal je bloedstroom stil komen te liggen en reanimatie noodzakelijk zijn. Met een elektrische schok en speciale geneesmiddelen kan een ventrikeltachycardie dikwijls echter worden verholpen. Soms zal je hart, bij een ventrikeltachycardie, nog een geringe pompfunctie hebben en zul je in geringe mate aanspreekbaar blijven. Je vertoont dan wel symptomen van een (cardiogene) shock met bewustzijnsstoornissen, een erg lage bloeddruk, hevig zweten en bleek zien. Een ventrikeltachycardie kan in bepaalde gevallen overgaan in ventrikelfibrilleren.
• Kamerfibrilleren of ventrikelfibrilleren (afgekort VF) is ook een levensbedreigende hartritmestoornis. Hierbij zullen spiercellen van je hart immers ongecoördineerd samen gaan trekken en je hart zijn pompfunctie verliezen. Je bloedstroom zal daardoor stoppen. Kamerfibrilleren ontstaat vaak na een hartinfarct. Reanimatie is dan eveneens nodig om je leven te redden. Het geven van een elektrische schok kan ventrikelfibrilleren vaak verhelpen