Met de Bakercyste, de Bakerse cyste en de kniekuilcyste hebben we drie benamingen van dezelfde soort cyste. In het vervolg zullen we deze cyste voor het gemak en om verwarring te voorkomen echter aanduiden met één bepaalde naam, namelijk de kniekuilcyste. Deze naam geeft namelijk het beste weer wat voor soort cyste het is. Een kniekuilcyste is, zoals de naam bijna letterlijk al zegt, immers een cyste die ontstaat in de holte van de knie, oftewel in de kuil van de knie. Dit betekent dat er een zwelling op je knieholte zit, die gevuld is met lucht of vocht. Meestal geeft een kniekuilcyste niet erg veel pijn. Dit kan echter veranderen wanneer er serieuze inspanningen verricht moet worden, zoals bijvoorbeeld het geval is tijdens het sporten. De knie valt door de cyste namelijk moeilijk te buigen, waardoor er bij activiteit meerdere klachten kunnen ontstaan.
Over deze en andere klachten en symptomen gaan we in dit artikel zo meteen gelijk verder. Daarna kijken we naar de mogelijke oorzaken van een kniekuilcyste, die erg divers kunnen zijn, zoals zal blijken. Tot slot nemen we de verschillende behandelwijzen die een kniekuilcyste kunnen verhelpen nog even onder de loep, zodat jij weet hoe je weer af kunt komen van deze vervelende aandoening.
De symptomen die zich kunnen voordoen bij een kniekuilcyste
Wat het meest opvallende is wanneer je een kniekuilcyste hebt, is de cyste op zich. Daarmee bedoelen we dus de zwelling in de knieholte. De grootte van deze zwelling kan van dag tot dag variëren en over een algemene grootte valt dus niet veel te zeggen. Maar naast de zwelling op zich zijn er ook nog andere symptomen die wijzen op een kniekuilcyste. Uiteraard staan deze symptomen allemaal wel in rechtstreeks verband met de knie:
- De zwelling is in een gewone situatie meestal niet pijnlijk.
- Pijn kan optreden bij inspanning of bij het buigen van de knie.
- De mobiliteit van de knie is beperkt.
- Er kan zich een kloppend gevoel in de knieholte voordoen.
- Bij strekking kan de achterzijde van de knie beklemmend aanvoelen.
Aan de hand van deze symptomen kan een (huis)arts vaak al een diagnose stellen. De zwelling op zich is daarbij vaak de duidelijkste indicator. Is dit echter niet mogelijk, dan zijn er echter ook nog andere manieren om aan te tonen of er wel of niet sprake is van een kniekuilcyste. Wat hier voor een arts vaak belangrijk bij is, is kennis van de medische voorgeschiedenis van een patiënt. Een kniekuilcyste komt namelijk regelmatig voort uit een eerdere aandoening. Deze benaderingswijze van een arts wordt anamnese genoemd.
Er is echter ook de mogelijkheid om met technische middelen een diagnose te stellen. Dit kan bijvoorbeeld aan de hand van een röntgenonderzoek, waarbij gekeken wordt naar inwendig letsel aan het kniegewricht. Ook is het een optie om een MRI-scan te ondergaan. Hierbij wordt eveneens gekeken naar de inwendige knie, maar dan nog naar meer onderdelen daarvan, zoals de pezen en de kapselstructuren. Tot slot is er nog een derde mogelijkheid om via een test tot de diagnose te komen, namelijk met een echografie.
Oorzaken: Waarom je een Kniekuilcyste kunt krijgen
Uit de manier van diagnosticeren valt al af te leiden dat een kniekuilcyste vaak te maken heeft met een eerdere aandoening. Voorbeelden hiervan zijn:
- Een eerdere kneuzing van de knie.
- Een eerdere scheuring van de knieband.
- Een eerdere beschadiging van het kraakbeen.
- Artrose van het gewricht van de knie.
- Artritis aan de knie.
Soms is er meer een rechtstreekse oorzaak. Dit is bijvoorbeeld het geval wanneer er sprake is van een infectie, die voor de zwelling in de knieholte zorgt. Heel soms, vooral bij (jonge) kinderen, kan het ook voorkomen dat er helemaal geen aanleiding te vinden valt en de zwelling ‘uit het niets’ lijkt te zijn ontstaan.
Hoe te behandelen?
Hoewel een kniekuilcyste bijzonder vervelend is, zijn er ook lichtpunten. Zo is het zo dat de aandoening meestal vanzelf weer verdwijnt. Echter kun je er ook voor kiezen om in behandeling te gaan. Vooral voor mensen die niet lang kunnen wachten, heeft dit vaak de voorkeur. Deze behandeling neemt vaak de vorm aan van fysiotherapie. Hierbij wordt er bijvoorbeeld een oefening gedaan waar de kuitspier steeds weer aangetrokken wordt, wat ervoor zorgt dat de zwelling af kan nemen.
Meer drastische maatregelen, zoals een operatie specifiek aan de zwelling, zijn vaak minder succesvol. Handiger is het dan om de oorzaak aan te pakken, die vaak ten grondslag ligt aan een kniekuilcyste. Zo kan met een operatie bijvoorbeeld wel beschadiging van het kraakbeen of een scheuring van de knieband aangepakt worden, wat er vervolgens weer voor kan zorgen dat ook de cyste weggenomen wordt.
