Zware of pijnlijke benen, gezwollen enkels, blauwe plekken op de benen, spataders: het kunnen allemaal symptomen zijn van de veneuze ziekte. Die ziekte houdt in dat kwetsbare aders in de benen uitzetten waardoor het bloed er stagneert, met een ontsteking in die aders tot gevolg. Bea Van Damme is één van de mensen die kampt met deze ziekte.
“Uit het niets kreeg ik in november 2005 last van een dik been. Ik had geen idee wat er scheelde, en schonk er niet veel aandacht aan. Ik ging die avond naar een fuif, en omdat mijn been zo gezwollen was dat ik niet meer in mijn broek raakte, trok ik dan maar een rok aan. Ik heb die avond nog staan dansen. Pijn had ik niet, het was alleen vervelend dat mijn been zo dik stond.
Toevallig moest ik de week erna bij de huisarts zijn voor iets anders, en die raadde me aan om meteen naar een vaatspecialist te gaan. Tien dagen nadat de symptomen waren begonnen, kreeg ik daar te horen dat ik een trombose had gehad. De vaatspecialist maakte me duidelijk dat het ernstig was en zei me dat ik Kerstmis niet zou halen als ik niet naar zijn advies luisterde.
Ik moest met mijn been omhoog liggen, moest een steunkous dragen en kreeg verschillende inspuitingen. Bovendien moest ik onmiddellijk stoppen met de pil, omdat die soms gelinkt wordt aan tromboses. Roken deed ik sowieso al niet, anders moest ik daar ook meteen mee stoppen. Gelukkig kwam alles weer in orde, na de nodige kiné en voldoende rust. In totaal was ik een zestal weken thuis van het werk.
Helaas was het niet voorbij na die ene keer. In juni 2006 ging ik fietsen en kreeg ik plotseling opnieuw last van een dik been. Deze keer had ik ook pijn. Ik ging terug naar de vaatspecialist. Het verdict? Opnieuw een trombose; opnieuw een maand rusten met mijn been omhoog en inspuitingen. Vanaf dat moment moest ik ook bloedverdunners nemen. En ik kocht een nieuw bed, waarin ik met mijn been omhoog kon liggen.
In de jaren daarna volgden er nog verschillende tromboses. Zo ging ik in 2008 een weekendje naar Barcelona. Op voorhand werd mijn bloed nog onderzocht en omdat alles er oké uitzag kreeg ik het fiat om te vliegen. Op het vliegtuig trok ik bovendien steunkousen aan om geen risico te lopen, maar het mocht echter niet baten: ik kreeg voor de derde keer een trombose. Veel heb ik dus niet van Barcelona gezien, ik heb meer in het bad gezeten dan iets anders … In 2011 volgde een vierde trombose, nadat ik was gestruikeld tijdens een wandeling.
Mijn man vond toen dat het tijd was om aan de alarmbel te trekken en naar een professor in Gent te gaan. Vier tromboses, telkens in hetzelfde been, dat was toch niet normaal? Die professor wist me toen te vertellen dat ik een versleten terugslagklep in mijn knieholte had die de tromboses veroorzaakten. Helaas kon dat niet geopereerd worden.
Fast forward naar 2015. Ik reed met de auto en merkte op een rond punt plots dat ik niets meer kon zien met mijn linkeroog. Wat bleek? Ik had een vijfde trombose, dit keer in mijn linkeroog. Ik kreeg een jaar lang inspuitingen in mijn oog – die niet werden terugbetaald en me toch zo’n €100 per keer kostten. Twee jaar daarna volgde nog een zesde trombose, toen we gingen wandelen in de Ardennen. Ik kon niet meer voor- of achteruit en moest me vasthouden aan een boom.
Na die zesde en laatste trombose kreeg ik een ander medicijn voorgeschreven (Xarelto) en dat zal ik nu levenslang moeten blijven innemen om te voorkomen dat ik nog meer tromboses krijg.
Toch laten de gevolgen zich tot op vandaag voelen. Op mijn linkerbeen kan ik bijvoorbeeld niet steunen, waardoor het moeilijk is voor mij om lang recht te staan. Slapen doe ik nog steeds met mijn been omhoog. En ik krijg vaak pijn ’s nachts; dan sta ik op en loop ik even rond. Bij lange autoritten draag ik daarnaast preventief steunkousen en stoppen we elk uur om een kwartiertje rond te stappen. En het vliegtuig? Dat durf ik niet meer te nemen.
Ik zou dus aanraden om te luisteren naar je lichaam en alarmsignalen die kunnen wijzen op de veneuze ziekte niet te negeren. Zelfs al zijn het lichte symptomen: beter voorkomen dan genezen!”
Wil jij weten of je een eventueel risico loopt op de veneuze ziekte of aderaandoeningen? Kom het te weten via jouw persoonlijk aderrapport.
