In bijna elke familie of vriendenkring is wel iemand aan te wijzen als een moeilijke eter. Deze persoon lust maar weinig of vindt gewoon een heleboel dingen niet lekker. Maar de problemen die deze moeilijke eters hebben zullen in het niet vallen als je deze vergelijkt met die van iemand die lijdt aan een selectieve eetstoornis. Selectieve eters lusten namelijk zo ontzettend weinig dat hun gezondheid en sociale leven er zwaar onder te lijden heeft.
Selectieve eters
Er zijn selectieve eters die ontbijten, lunchen en dineren met pasta met geraspte kaas of met een pakje noedelsoep. Sommige selectieve eters kunnen zelfs hun opleiding niet voortzetten vanwege hun angst voor een bepaald voedingsmiddel. Als je dus meer dan een moeilijke eter bent, kun je te maken krijgen met een heleboel gezondheids- en sociale problemen. Je lichaam kan bijvoorbeeld tekorten krijgen aan verschillende voedingsmiddelen doordat je menu te eenzijdig is. Daarnaast zullen vrienden en familie je met minder plezier uitnodigen om te komen eten, of om mee op restaurant te gaan.
Depressie, angst en ADHD
Jonge, extreem selectieve, etertjes hebben meer kans op het ontwikkelen van een depressie, angsten en/of ADHD. Er schuilt dus veel meer achter het selectief zijn op het gebied wat een kind wel, of juist niet, wil eten. Tijdens een wetenschappelijk onderzoek, dat gehouden werd onder 3.000 kinderen, is vast komen te staan dat lastig eten een signaal kan zijn dat wijst op onderliggende problemen die zich vooral richten op het emotionele vlak.
Dit onderzoek heeft aan het licht gebracht dat 21 procent van de kinderen tussen 2 en 4 als een lastige eter bestempeld kunnen worden. Van deze groep is bijna 18 procent vrij selectief ten aanzien van eten en 3 procent kan zelfs als extreem selectief worden aangemerkt. Deze laatste groep kinderen is namelijk zo selectief dat eten wat de pot schaft er voor hen vrijwel niet van toepassing is.
Professionele hulp zoeken
Deze extreem selectieve eter heeft echter twee keer meer kans om op latere leeftijd tekenen van ADHD, depressie of sociale angsten te vertonen. Uiteraard gaat het hierbij niet om kinderen die alleen hun bordje spruitjes en bloemkool vol afschuw van zich afschuiven, maar om kinderen die zo lastig eten dat hun ouders zich werkelijk geen raad meer weten met de situatie. Deze kinderen ervaren dan ook vaak onbegrip waardoor ze met serieuze problemen te maken kunnen krijgen. Zo kan een minder goede ervaring met nieuw voedsel ertoe leiden dat een kind angstig wordt om andere nieuwe dingen te proeven. Ook zal dit kind makkelijker wantrouwig zijn ten opzichte van dingen. Ouders van dergelijke zeer lastige eters kunnen dan ook beter zo snel mogelijk professionele hulp inschakelen.
