Het meest opvallende symptoom van een droge huid is jeuk. Als je last hebt van een droge huid dan kun je dikwijls te maken krijgen met droge en ruwe, rode vlekken op je huid die soms vreselijk kunnen jeuken. Delen van je lichaam die vaak getroffen worden zijn de huid van je armen, je handen, je onderbenen, je buik en de plaatsen op je lichaam waar sprake is van wrijving, zoals je enkels en voetzolen. Op het moment dat de huid ernstig is uitgedroogd dan kan deze barsten en scheuren zodat er kloofjes ontstaan.
Verergeren van klachten
De jeuk, die vaak het gevolg is van een droge huid, kan ergeren worden naarmate de uitdroging toeneemt. Bovendien kan een dergelijke vorm van jeuk leiden tot de ontwikkeling van een zogenaamde jeuk-kras-cyclus. Bij een jeuk-kras-cyclus meen je jeuk te hebben en ga je als reactie hierop krassen waardoor de jeuk juist verergerd. Op die manier kom je in een soort vicieuze cirkel terecht van jeuk en krassen. Het krassen doe je dan meestal niet bewust, bijvoorbeeld wanneer je ligt te slapen.
Door van tijd tot tijd te krabben en te wrijven kan je huid dik en leerachtig worden. Ook kan het gebeuren dat je hierdoor kleine, rode bultjes op je huid krijgt waardoor er bobbelige plekken kunnen ontstaan als gevolg van irritatie. Wanneer deze plekken open worden gekrabd dan kan er zich zelfs een ontsteking ontwikkelen.
Het stellen van de diagnose
In de regel kan een droge huid eenvoudig vast worden gesteld op het moment dat deze door een arts wordt onderzicht. Hoewel een droge huid op ieder huidtype en op iedere leeftijd kan ontstaan, komt deze in het bijzonder vaak bij oudere mensen, en mensen werkzaam in bepaalde beroepsgroepen, voor die van tijd tot tijd hun huid blootstellen aan zeep of andere ontvettende middelen.
Verder kan de medische voorgeschiedenis en de familiegeschiedenis helpen bij het stellen van de juiste diagnose. Aan de hand van de medische geschiedenis, kan bijvoorbeeld een andere aandoening uit worden gesloten of juist worden overwogen. In lastige gevallen kan een biopt van de huid worden genomen om de diagnose te bevestigen en helpen de juiste behandelmethode te bepalen.
